Zapach z ust kotka - powody
Usta kota nie pachną słodko z miętową świeżością, ale nie powinny pachnieć jak aceton, amoniak i zgniliznę z ust, trudno to nazwać normą. Zdrowe zwierzę ma w ustach mikroflorę, która nie ma zapachu. A jeśli patologię miesza się z nią, rozwija się halitoza - nieprzyjemny zapach. Dlaczego więc kot źle pachnie i z czym może być połączony?
Przyczyny Bad Cat Zapach
Problemy z nieprzyjemnym zapachem mogą wystąpić z powodu chorób jamy ustnej - zapalenie jamy ustnej , glossita, zapalenie gardła, uraz lub obrzęk w jamie ustnej. Aby temu zapobiec, właściciel powinien regularnie sprawdzać jamę ustną, dbać o nią - usuwać kamień nazębny; w przypadku guzów - zastosować interwencję chirurgiczną. Kot musi codziennie myć zęby specjalną pastą. Wiodącym miejscem w chorobie jamy ustnej jest odkładanie się płytki nazębnej na powierzchni. Ta dolegliwość jest bezpośrednio związana z dietą zwierzęcia - jest on narażony na zwierzęta, które jedzą miękkie pokarmy. Zbyt twarda żywność może spowodować obrażenia. dziąsła .
Jeśli zęby i jamy są w porządku, wtedy nieświeży oddech u kota może być spowodowany takimi przyczynami jak różne choroby nerek, płuc, wątroby i przewodu żołądkowo-jelitowego. W chorobach nerek z jamy ustnej pachnie amoniakiem. Gdy problemy z wątrobą mają słodki zapach. Jeśli kot ma cukrzycę, będzie pachniał jak aceton. Silny, gnijący zapach mówi o problemach z jelitami lub żołądkiem.
U młodych zwierząt poniżej jednego roku problemy z zapachem są rzadkie i najprawdopodobniej związane są z nieprawidłowym zgryzem, ciałem obcym lub urazem w jamie ustnej.
U zwierząt w średnim wieku do dziewięciu lat, kamień nazębny jest często osadzany, co może prowadzić nawet do utraty zębów i uszkodzenia dziąseł.
Koty starsze niż dziewięć lat mają wyraźne ryzyko chorób wewnętrznych narządów, guzów, które mogą prowadzić do nieprzyjemnego zapachu z jamy ustnej. Charakterystyczną oznaką choroby może być nadmierne spożycie wody, na które właściciel musi zwrócić szczególną uwagę.
W każdym razie nie można pomóc zwierzakowi na własną rękę, a ty musisz jak najszybciej udać się do ostrza. Leczenie zależy całkowicie od diagnozy dokonanej przez weterynarza.
Jeśli podejrzewasz patologię, lekarz przeprowadzi testy i przepisze leki lub leczenie chirurgiczne.