Ćwicz czarna magia w czasach starożytnych było tak poważnym przestępstwem jak gwałt czy morderstwo. Już w starożytnym babilońskim kodzie Hammurabi zawiera przepisy przeciwko czarom. Średniowieczne systemy prawne regulowały określone parametry w celu określenia oznak czarownicy u kobiet i mężczyzn.

Dlaczego to zrobili?

Jedna z teorii, którą nazywają to historycy: Inkwizycja próbowała zapobiec chaotycznemu pokrewieństwu i szybkiej degeneracji Europy. Tak więc "znaki wiedźmy" w średniowieczu, z reguły, były po prostu oznakami nieprawidłowości genetycznych. Istnieją dokumenty potwierdzające, że działy "naukowe" Inkwizycji badały skutki blisko spokrewnionych małżeństw, używając myszy do eksperymentów.

Główne znaki

Zwykle główne oznaki czarownicy u kobiety nazywane są rudymi włosami, nadmierną chudością, jasnozielonymi oczami i zakrzywionym nosem. Ale to raczej obraz stworzony przez media. "Directory Inquisitorium" zawiera bardziej szczegółowe oznaki czarownicy u kobiety. Waga 55 kg była rzeczywiście uważana za maksymalną dla obciążenia miotłą. Obecność na ciele takich oczywistych znaków czarownicy jak rozszczep wargi, szóstego palca, błon na nogach, ogonków itp., Naturalnie, wskazywała, że ​​myśliwi znaleźli swoją zdobycz.

Dodatkowe kontrole

Pojawiły się inne znaki, które "zdradzały" wiedźmę:

  • formy kobiecego ciała, całkowicie odpowiadające męskiemu ciału (tzw. męskość ");
  • dodatkowe sutki;
  • nienormalna pigmentacja skóry;
  • brak proporcjonalności między głową a twarzą, innymi słowy, pomiędzy rozmiarem aparatu do myślenia i żucia;
  • opisuje cztery formy czaszki ("znaki czarownicy na twarzy"): głowa w kształcie siodła, nieproporcjonalny nos, ukośna czaszka i czaszka, która zwęża się mocno w koronie.