Jednym z najdłuższych w grze jest kość ramieniowa. Jej urazy występują rzadko, w około 7% przypadków, ale wymagają bardzo starannej i długiej terapii oraz okresu regeneracji. Złamanie barku następuje zwykle podczas upadku na ramię lub z powodu silnego bezpośredniego uderzenia. Problem ten częściej dotyka starszych ludzi, ale czasami do traumatologa przyjeżdżają sportowcy (snowboardziści, gimnastycy, narciarze).
Rodzaje złamańW zależności od tego, która z sekcji kości została uszkodzona, rozróżnia się następujące typy:
Istotna jest również obecność uprzedzeń, fragmentów i fragmentów kości, pęknięcia tkanek miękkich i skóry.
Terapia zależy od rodzaju obrażeń.
W przypadku złamania barku bez przesunięcia, leczenie polega zwykle na unieruchomieniu ramienia odlewem gipsowym i zmianie położenia stawu barkowego. Od trzeciego dnia fizjoterapia jest wyznaczana w postaci oddziaływania magnetycznego i prądów o ultra-wysokiej częstotliwości.
Po 10 dniach dodatkowo wyprodukowany elektroforeza z chlorkiem wapnia, novokainą, a także z masażem, ultradźwiękami i promieniowaniem ultrafioletowym.
Po 4 tygodniach leczenia bandaż gipsowy zostaje zastąpiony zwykłą chustką, zalecane jest wykonanie ruchów łokciowych i nadgarstka.
Złamanie barku z przesunięciem obejmuje operację łączenia fragmentów kości i przywrócenia jej normalnej struktury, jeśli to konieczne, instalacji metalowych prętów.
Sytuacja jest bardziej skomplikowana, jeśli szyja chirurgiczna jest uszkodzona. W tej sytuacji obróbka jest przeprowadzana stacjonarnie ze stałą kontrolą promieniowania rentgenowskiego. Oprócz nałożenia gipsu na okres 8-9 tygodni stosuje się oponę odwracającą (od 4-5 tygodni), łączoną trakcję szkieletową.
Aby wyeliminować zespół bólowy są przepisywane. niesteroidowe leki przeciwzapalne do użytku wewnętrznego, oznacza przyspieszenie regeneracji tkanek, witaminy z grupy B.
Przywrócenie ruchomości stawów i ramion polega na wykonaniu ćwiczeń indywidualnie dobranych przez lekarza i odpowiednich dla rodzaju złamania, obecności komplikacji.
Rehabilitacja z reguły składa się z gimnastyki terapeutycznej, mającej na celu poprawę elastyczności ścięgien i wzmocnienie mięśni. Masaż, fizjoterapia i zabiegi wodne pomagają rozładować napięcie.