Pęknięcie ścięgna Achillesa
Znana starożytna grecka legenda o pięcie Achillesa prawdopodobnie nadała nazwę ścięgnie umiejscowionemu poniżej mięśnia brzuchatego łydki. Łączy mięśnie nóg ze stopą (szczególnie z piętą) i jest największy w całym ciele, więc łatwo jest go zranić.
Zerwanie ścięgna Achillesa występuje najczęściej w:
- sportowcy - z powodu dużego wysiłku fizycznego, możliwość kontuzji i stałej obecności nóg pod wpływem stresu;
- starsi ludzie - ponieważ z biegiem czasu następuje ich naturalne przerzedzenie.
Urazy mogą być 2 rodzaje:
- otwarty - pojawia się, gdy ranny jest ostrym przedmiotem;
- zamknięty (podskórny) - ścięgno może pęknąć z powodu bezpośredniego lub pośredniego obrażenia.
Objawy zerwania ścięgna Achillesa
Jeśli zostaniesz trafiony w momencie, gdy jest napięty i napięty, natychmiast zauważysz przerwę, ale jeśli doznałeś urazu pośredniego (podczas skoków, w pozycji wyjściowej lub poślizgnąłeś się na schodach), możliwe jest stwierdzenie, że nastąpiło pęknięcie ścięgna Achillesa:
- zgrzyt lub trzaskanie słyszane w tej chwili;
- nagły silny ból;
- niezdolność do stania na palcach i po prostu pociągnij stopę do przodu;
- wyczuwanie strony czuje zapadenie;
- pojawienie się obrzęku i siniak która będzie się zwiększać z upływem czasu;
- naruszenie chodu, czyli osoba bardzo kuleje, a czasem nawet nie może chodzić.
Konsekwencje zerwania ścięgna Achillesa
Ponieważ mechanizm interakcji mięśnia brzuchatego łydki i stopy jest zaburzony, powoduje to, że osoba nie jest w stanie chodzić, nawet jeśli nie odczuwa bólu, a stopa nadal się porusza, ale przy najmniejszym obciążeniu lub nieprawidłowym ruchu wszystko może dramatycznie się pogorszyć.
Dlatego jeśli podejrzenie pęknięcia lub rozdarcia (częściowego zerwania) ścięgna Achillesa jest konieczne, aby skontaktować się z traumatologiem lub chirurgiem. Niektóre testy są zwykle wykonywane w celu diagnozy:
- kompresja trzpienia;
- igła;
- zgięcie kolana;
- z sfingmomanometrem.
W niektórych przypadkach zostanie wykonane zdjęcie rentgenowskie, USG lub MRI.
Na podstawie wyników badań uszkodzonego ścięgna lekarz zalecił niezbędne leczenie.
Leczenie zerwania ścięgna Achillesa
Celem zabiegu jest połączenie końców ścięgna i przywrócenie długości i napięcia niezbędnego do normalnego funkcjonowania stopy. Można to zrobić w sposób zachowawczy lub chirurgicznie.
Konserwatywna metoda leczenia polega na nakładaniu przez okres 6 do 8 tygodni na uszkodzoną nogę unieruchomioną strukturę. Może to być:
- Longuet - gips lub wykonane z materiałów polimerowych (z tworzyw sztucznych);
- Ortezy lub aparaty ortodontyczne - umożliwiają regulację podczas noszenia maski lub częściowego ograniczania ruchu stopy.
Wybór metody mocowania stopy zależy od lekarza, prawie niemożliwe jest ustalenie na własną rękę, co jest konieczne w twoim przypadku.
Bardziej niezawodną metodą leczenia zerwania ścięgna Achillesa jest operacja polegająca na łączeniu ze sobą końców. Taki zabieg chirurgiczny wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym z różnymi szwami, których wybór zależy od stanu samego ścięgna, czasu pęknięcia i obecności powtarzających się przypadków.
Jeśli chcesz wyleczyć stare zerwanie ścięgna Achillesa lub kontynuować uprawianie sportu, to jest to najbardziej skuteczne 
metodą będzie operacja.
Niezależnie od metody zastosowanej w leczeniu zerwania ścięgna Achillesa, powinna nastąpić rehabilitacja, składająca się z:
- odciążenie stopy podczas chodzenia za pomocą kul;
- przeprowadzanie procedur fizycznych;
- Terapia ćwiczeń ze stopniowym wzrostem obciążenia.
Najskuteczniejsze jest prowadzenie kursu rehabilitacyjnego w wyspecjalizowanych ośrodkach, gdzie cały proces jest kontrolowany przez specjalistów.