Jednym z wielu badań krwi, które są wymagane do przekazania przyszłej matce, jest określenie czynnika Rh. Wiele osób wie o istnieniu konfliktu Rhesus, ale nie wszyscy rozumieją, co kryje się pod tym wyrażeniem. Zobaczmy, co ta sytuacja oznacza w czasie ciąży, a także jak jest niebezpieczna i jak jej unikać.
Zacznijmy od pojęcia współczynnika Rh. Jest to specjalne białko zwane "antygenem", znajdujące się na powierzchni krwinek czerwonych. Zdecydowana większość ludzi to ma, a następnie analiza będzie pozytywna. Ale 15% ludzi nie ma tego, a Rhesus jest ujemny, co stwarza możliwość konfliktu.
Jeśli przyszła matka ma Rh ze znakiem minus, a ojciec, wręcz przeciwnie, ma plus, istnieje 50% szans, że dziecko odziedziczy geny ojcowskie. Ale bezpośrednio prowadzi to do konfliktu Rh, że erytrocyty płodu docierają do krwiobiegu matki, kiedy w rzeczywistości ta niebezpieczna sytuacja zaczyna się rozwijać.
Wygląda na to, że konflikt czynnik Rh podczas ciąży. Dostając się do matki, krew przyszłego dziecka jest postrzegana przez jej ciało jako obca substancja, w wyniku czego układ odpornościowy tej kobiety daje sygnał do wytwarzania przeciwciał. W wyniku ekspozycji, erytrocyty dziecka rozpadają się, co wywołuje konsekwencje konfliktu Rh podczas ciąży:
Powiększone narządy wewnętrzne płodu można łatwo zobaczyć za pomocą tradycyjnego ultrasonografu. Jeśli jednak z początkowymi objawami konfliktu Rh ciąża nie zostały podjęte działania terapeutyczne, ciąża może zakończyć się bardzo smutno: dziecko urodziło się chore (opuchnięte, obrzękłe) lub martwe.
Dlatego tak ważne jest, aby w czasie ciąży zapobiegać konfliktowi matki i dziecka z Rhesus, a w czasie, aby temu zapobiec, co jest następstwem. Jeśli krew płodu dostanie się do krwioobiegu matki (i może się to zdarzyć po usunięciu łożyska i jakimkolwiek innym krwawieniu), konieczne jest natychmiastowe wstrzyknięcie domięśniowej immunoglobuliny, co zapobiegnie rozwojowi przeciwciał. Obecnie standardową praktyką medyczną jest wprowadzenie tego leku jako środka zapobiegawczego po 28 i 34 tygodniach, a następnie w ciągu 72 godzin po porodzie.