Kolka nerkowa - jak złagodzić ból?
Kolka nerkowa charakteryzuje się bardzo intensywnym bólem, który jest trudny do zniesienia i nie można go złagodzić przez zmianę pozycji ciała. Ten stan wymaga opieki w nagłych wypadkach, a pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jest powstrzymanie dokuczliwego bólu. Jak możesz złagodzić ból kolką nerkową, zastanów się dalej.
Znieczulenie na kolkę nerkowąNaturalnie pierwszą rzeczą do zrobienia w obecności objawów kolki nerkowej (nudny, ostry lub wygięty ból, nudności, wymioty, fałszywa potrzeba wypróżniania się i oddawania moczu, itp.) Jest wezwanie zespołu pogotowia ratunkowego. Jednak przed jej przybyciem stan pacjenta powinien zostać złagodzony wszelkimi możliwymi środkami, w przeciwnym razie może się rozwinąć szok bólowy . Aby to zrobić, możesz skorzystać z następujących zaleceń.
Ekspozycja na ciepło
Ponieważ w większości przypadków przyczyną kolki jest zablokowanie moczowodu i kamienia nazębnego, możliwe jest złagodzenie jego skurczu, nieznaczne rozszerzenie i ułatwienie wyładowania kamienia za pomocą procedur termicznych. Jeśli nie ma przeciwwskazań i istnieje możliwość, pacjent powinien wziąć ciepłą kąpiel (do 40 ° C) przez 10-15 minut.
Inną opcją jest zastosowanie poduszki podgrzewającej (butelki ciepłej wody, ciepłego szalika itp.) Do okolicy lędźwiowej. Należy jednak pamiętać, że ocieplenie można stosować tylko z pełnym przekonaniem, że przyczyną bólu jest kolka nerkowa.
Stosowanie środków przeciwskurczowych
W przypadku środków przeciwbólowych i zastrzyków na kolkę nerkową, w domu można stosować tylko leki przeciwskurczowe. Mogą to być leki na bazie drotaweryny, papaweryny, platifiliny, atropiny, których dopuszczalne dawki są wskazane w instrukcji. Recepcja przeciwskurczowe pozwala rozluźnić mięśnie moczowodu i oddać nagromadzony mocz. W tym przypadku, oczywiście, szybszy efekt można osiągnąć stosując lek w postaci 
zastrzyki. Niepożądane jest przyjmowanie leków przeciwbólowych przed badaniem lekarskim, ponieważ może to pozbawić lekarza możliwości dokonania prawidłowej diagnozy i uniknięcia wystąpienia powikłań.
Hospitalizacja
Dalsza taktyka leczenia w dużej mierze zależy od przyczyny ataku. Z reguły hospitalizacja pacjenta jest wymagana w szpitalu, w którym przeprowadza się diagnostykę, a także co najmniej trzy dni obserwacji ze względu na możliwość nawrotu ataku. W większości przypadków leczenie medyczne jest wystarczające, ale czasami istnieje potrzeba interwencji chirurgicznej.