Opuszczone szpitale położnicze
Pomimo faktu, że ostatnio rośnie liczba kobiet cierpiących na niepłodność, gotowych dawać pieniądze, aby poznać radość z macierzyństwa, rośnie liczba kobiet zdolnych do porzucenia dziecka w szpitalu. Większość z tych kobiet pochodzi z rodzin dysfunkcyjnych, w których utraciły one pojęcie uniwersalnych wartości ludzkich i że dziecko jest najwyższym darem, jaki może otrzymać. Czasami kobieta jest zmuszana do takich czynów przez duże trudności finansowe lub problemy osobiste. Według statystyk, dzieci porzucone w szpitalu położniczym, które same dorastały bez opieki matki, często porzucają same swoje dzieci.
Niepowodzenie dziecka w szpitalu położniczym
Jeśli kobieta zdecydowała się opuścić dziecko w szpitalu położniczym, powinna napisać specjalne oświadczenie podczas pobytu w szpitalu położniczym. Wniosek ten jest przekazywany agencjom opiekuńczym i opiekuńczym, po czym dziecko zostaje przeniesione do oddziału noworodkowego dziecięcego szpitala i po 28 dniach życia w domu dziecka.
W ciągu 6 miesięcy kobieta może zmienić zdanie i zabrać dziecko. Jeśli tego nie zrobi, dziecko może zostać wysłane do innej rodziny w celu wychowania lub adopcji. Każdy członek rodziny biologicznej matki może zorganizować opiekę porzuconego noworodka.
Jak zabrać dziecko ze szpitala?
Każda para bezdzietna, która zdecydowała się adoptować dziecko, chce zabrać ze szpitala odmowę opieki nad nim od pierwszych dni życia. Jednak jest to bardzo trudne, ponieważ istnieje długa linia dla porzuconych dzieci. Aby znaleźć się na liście oczekujących, należy złożyć wniosek do organów opiekuńczych i opiekuńczych o zamiarze adoptowania nowo narodzonego dziecka. Pozyskanie pozytywnej decyzji dotyczącej opieki i opieki jest najtrudniejszym momentem w procesie adopcji.
Przyjęcie dziecka ze szpitala wymaga następującej listy dokumentów:
- oświadczenie o zamiarze zostania rodzicem adopcyjnym;
- autobiografia;
- zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia;
- zaświadczenie o zatrudnieniu i stanowisko w sprawie wynagrodzenia za 6 miesięcy, a dla przedsiębiorców - deklaracja dochodów;
- zaświadczenie o niekaralności;
- zaświadczenie stwierdzające, że potencjalny opiekun jest właścicielem nieruchomości (lub wyciąg z rejestru domów);
- dla osób pozostających w związku małżeńskim - kopia aktu małżeństwa - dla świadectwa urodzenia przyszłego przybranego rodzica;
- notarialna zgoda drugiego małżonka;
- charakterystyczne ze względu na miejsce zamieszkania i pracę.
Musisz mieć te dokumenty przy sobie, gdy nadejdzie twoja kolej, by zaaranżować opiekę nad tobą. W przypadku uzyskania zgody na adopcję, możesz przejść do procedury wyboru dziecka. Jeśli w twoim mieście nie ma porzuconych dzieci w szpitalach położniczych, możesz zabrać je ze szpitala położniczego w swoim kraju.
Kolejnym etapem jest złożenie wniosku do sądu w miejscu zamieszkania dziecka o zamiarze adopcji dziecka. Procedura adopcyjna 
odbywa się w sądzie w obecności kuratora i powiernictwa z udziałem prokuratora. Na podstawie złożonego wniosku i przedłożonych dokumentów sąd wydaje decyzję w sprawie zgody (lub odmowy) przyjęcia.
Teraz długo oczekiwane dziecko jest twoje i możesz je zabrać ze szpitala. Głównym zadaniem jest otoczyć go ciepłem, troską i miłością, aby wyhodować z niego prawdziwego człowieka. I nie wolno nam zapominać, że przez 3 lata od momentu adopcji władze opiekuńcze mogą kontrolować warunki, w jakich dziecko żyje i wychowuje się.
Adopcja dziecka jest bardzo ważnym krokiem, który wymaga świadomej i wyważonej decyzji. Konieczne jest uświadomienie sobie, że jesteś odpowiedzialny za adoptowane dziecko przez resztę swojego życia.