Piroplazmoza jest najczęstszą chorobą sezonową psów. Psy są pośrednim właścicielem, w którego ciele odbywa się hodowla kleszczy. Najczęściej kleszcz przymocowany jest do obszaru cienką skórą: szyją, uszami, klatką piersiową. Najczęściej choroba odczuwa się dwa razy w roku, wiosną i jesienią.
Niestety, nie ma szczepionki na tę chorobę. W celu zapobiegania należy traktować futro psa specjalnymi sprayami i pchełkami. Pamiętaj, aby nosić obrożę pcheł do swojego psa, on odstrasza kleszcze.
Choroba może występować w postaciach utajonych, przewlekłych lub ostrych. Leczenie piroplazmozy u psów zależy nie tylko od ciężkości choroby, ale także od sposobu zakażenia zwierzęcia. Jeśli znajdziesz następujące objawy, kleszcz najprawdopodobniej zainfekował zwierzę piroplazmozą:
Odstęp czasowy od momentu wejścia pasożytów do krwi zwierzęcia i przed wystąpieniem choroby nazywany jest okresem inkubacji piroplazmozy. Ten etap choroby może wystąpić na różne sposoby. To zależy od wieku zwierzęcia, jego ogólnego stanu zdrowia, terminowej diagnozy. Jeśli zwierzę jest młode, zachoruje szybciej, a sama choroba jest trudniejsza, ponieważ odporność psa nie jest wystarczająco silna.
Okres inkubacji piroplazmozy może być nieco opóźniony, jeśli pies znowu zachoruje lub właściciel zaszczepił się specjalnym preparatem.
Jeśli pies ma silną i silną odporność, choroba będzie przebiegać w przewlekłej postaci. Początkowo pies traci apetyt i staje się ospały, może to być wzrost temperatury. Ale po kilku tygodniach zwierzę wraca do zdrowia. Najbardziej niebezpieczne dla zwierzęcia są powikłania po chorobie:
Po wykryciu kleszcza i objawów choroby u psa, lekarz może zlecić badanie na piroplazmozę. Przeprowadzaj badania laboratoryjne moczu i krwi zwierzęcia. Możliwe, że zwierzę upuściło kleszcza lub samo roztoczy spadło. Jeśli występują objawy choroby, należy wykonać badania na obecność piroplazmozy, nawet jeśli nie znaleziono kleszcza. Jeśli choroba nie zostanie leczona, będzie to śmiertelne w 98% przypadków. Do leczenia stosuje się następujące leki na piroplazmozę: berenid, azedynę, imidosan, veriben. Leki te są bardzo toksyczne, na pewno pozbędą się zwierząt pasożytów, ale powinny być przepisywane tylko z pełnym zaufaniem do diagnozy.
Oprócz określonych leków, lekarz przepisuje ogólną terapię. Ta terapia ma na celu poprawę ogólnego stanu zwierzęcia i minimalizację szkód powodowanych przez toksyczne leki. Wprowadzono roztwory soli w celu utrzymania witamin, różnych preparatów serca. W niektórych przypadkach konieczna może być transfuzja krwi lub IV. W ciągu miesiąca powinny przejść testy kontrolne.