Nagromadzenie dużej ilości płynu w przestrzeni między narządami wewnętrznymi lub jamą miednicy jest objawem wielu poważnych chorób. Do ich diagnozy wykonuje się nakłucie brzucha. Można to zrobić na dwa sposoby, w zależności od celu procedury i proponowanej patologii. W większości przypadków wykonuje się paracentezę (nakłucie brzucha brzucha), rzadziej dostęp uzyskuje się przez tylny pochwowy zgryz - culdocentezę (tylko u kobiet).

Diagnostyczne i terapeutyczne nakłucie brzucha

Jeśli konieczne jest sprawdzenie charakteru płynu gromadzącego się w przestrzeni między narządami trawiennymi, należy wykonać diagnostyczną paracentezę.

Miejsce przekłucia brzucha jest dokładnie zdezynfekowane, leczone znieczuleniem (zwykle wstrzyknięciami novokainy). Następnie chirurg, z reguły pod kontrolą USG, wprowadza specjalny trokar, przez który przepływa dostępny płyn. Pierwsze porcje materiału biologicznego są zbierane w jałowej probówce i wysyłane do badań laboratoryjnych. Obszar z uszkodzoną skórą jest pokryty antyseptycznym opatrunkiem lub opatrunkiem chirurgicznym. szwy , 1-2 kawałki, jedwabna nić.

Medyczne przebicie jamy brzusznej z wodobrzuszem sugeruje takie samo nakłucie, ale po pobraniu płynu do analizy nadal pompuje się do zbiornika. W przypadku 1 zabiegu można usunąć do 6 litrów biomateriału. Podczas takiej manipulacji konieczne jest przywrócenie utraty soli i białek, więc pacjentowi dodatkowo wstrzykuje się albuminy lub inne identyczne roztwory.

Przebicie jamy brzusznej przez tylne pochwy w pochwie

Pielęgnowanie jest niezbędne do diagnozowania i leczenia chorób ginekologicznych, gdy płyn gromadzi się w przestrzeni między narządami miednicy małej. Może występować ropa, krew i wysięk, dlatego ważne jest natychmiastowe badanie powstałego materiału.

przebicie nakłucia brzucha

Wskazania do przeprowadzenia przebicia jamy brzusznej przez tylny pochwy pochwy są nieliczne:

  • wiarygodność ciąża pozamaciczna (ektopowe);
  • podejrzenie progresywnego ropnia w jamie miednicy.

Należy zauważyć, że współczesnym chirurgom rzadziej stosuje się culdocentezę ze względu na wysokie ryzyko wtórnego zakażenia miejsca nakłucia. Inne metody badawcze, na przykład laparoskopia, mają podobną wartość informacyjną. Ta metoda jest mniej traumatyczna i rzadko powoduje komplikacje, więc jest korzystniejsza.