Termin "świadomość" (współ-wiedza) do obecnego momentu uogólnień, który sugeruje się na podstawie rozwoju filozofii, antropologii, psychologii i innych obszarów wiedzy o humanitarnych i naturalnych kierunkach, może być rozumiany jako najwyższy poziom refleksji mentalnej i wspólnego działania. Niektórzy naiwni antropoceniści uważają, że taki poziom rozwoju możliwy jest tylko wśród przedstawicieli społeczeństwa ludzkiego. Tymczasem naukowcy bardziej zaznajomieni z naukami przyrodniczymi nie spierali się w ten sposób.
W najbardziej ogólnej formie, z pragmatycznego punktu widzenia systemu, świadomość jest połączeniem trwale zmieniających się wrażeń, zmysłowych i mentalnych obrazów, które pojawiają się przed wewnętrznym okiem świadomego podmiotu i ustalają jego praktyczną i umysłową aktywność.
Właściwości świadomości badane są w niektórych działach psychologii, a także w innych obszarach wiedzy.
Istnieje kilka podstawowych właściwości psychologicznych ludzkiej świadomości:
Inne ważne właściwości świadomości to: integralność, abstrakcja, uogólnienie, selektywność, dynamizm, zniekształcenie, wyjątkowość i indywidualność. Ogólnie należy rozumieć, że chociaż świadomość powstaje w naszym świecie tylko wśród realnie żyjących, myślących podmiotów, jest ona określana jako idealna, ponieważ obrazy, wrażenia i znaczeń nie można uważać za przedmioty materialne.