Diagnostyka okołoporodowa
Diagnostyka okołoporodowa to specyficzny zestaw środków mających na celu wczesne wykrycie zaburzeń, które wystąpiły podczas ciąży, jak również eliminację patologii, które rozwinęły się natychmiast po urodzeniu dziecka. Zwyczajowo rozróżnia się inwazyjne i nieinwazyjne metody diagnostyki okołoporodowej.
Z reguły każda kobieta odwiedzająca pokój diagnostyki okołoporodowej jest z wyprzedzeniem ostrzegana o tym, jakie badania musi ona wykonać. Jednak nie wszyscy wiedzą, co oznaczają te terminy. Rozważ je bardziej szczegółowo.
Dzięki metodom inwazyjnym lekarz za pomocą specjalnych narzędzi penetruje macicę w celu pobrania biomateriału i przesyła go do dalszych badań. Nieinwazyjne, przeciwnie, diagnoza nie implikuje "inwazji" narządów rozrodczych. Te właśnie metody są najczęściej stosowane do ustalenia patologii ciąży. Wynika to częściowo z faktu, że metody inwazyjne implikują wyższe kwalifikacje specjalisty, ponieważ gdy są one wykonywane, istnieje wysokie ryzyko uszkodzenia narządów rozrodczych lub płodu.
Co dotyczy nieinwazyjnych metod diagnostyki okołoporodowej?
W ramach tego typu badań z reguły rozumie się tak zwane testy przesiewowe. Obejmują one 2 etapy: diagnostykę ultradźwiękową i analizę biochemiczną składników krwi.
Jeśli mówimy o USG jako badaniu przesiewowym, to idealny czas dla niego to 11-13 tygodni ciąży. Jednocześnie zwraca się uwagę lekarzy na takie parametry, jak KTR (wymiar pęcherzykowo-ciemieniowy) i TVP (grubość przestrzeni kołnierza). Analizuje wartości 2 z tych cech, eksperci o wysokim stopniu prawdopodobieństwa mogą zakładać, że niemowlę ma patologie chromosomalne.
Jeśli istnieje podejrzenie, kobieta otrzymała biochemiczny test krwi. W tym badaniu mierzono stężenie substancji takich jak PAPP-A (związane z ciążą białko osocza A) i wolna podjednostka gonadotropiny kosmówkowej (hCG).
Jaki jest powód diagnostyki inwazyjnej?Z reguły tego rodzaju badania są przeprowadzane w celu potwierdzenia już istniejących danych uzyskanych z poprzednich badań. Zasadniczo są to sytuacje, w których dziecko ma zwiększone ryzyko wystąpienia nieprawidłowości chromosomalnych, na przykład zwykle jest to odnotowywane, gdy:
- późna ciąża (wiek przyszłej matki przekracza 35 lat);
- obecność w rodzinie dziecka z podobnymi zaburzeniami;
- gdy w rodzinie jest zidentyfikowany nosiciel patologii chromosomalnej;
- przeniesione podczas ciąży płodowego zapalenia wątroby, różyczki, toksoplazmozy;
- historia 2 lub więcej spontanicznych aborcji.
Najczęściej stosowanymi inwazyjnymi metodami diagnostycznymi są biopsja kosmówki kosmówki i amniocenteza. W pierwszym przypadku do rozpoznania z macicy za pomocą specjalnego instrumentu pobiera się kawałek tkanki kosmówkowej, a drugi - 
wytworzyć płyn owodniowy do dalszej diagnostyki.
Takie manipulacje są zawsze wykonywane wyłącznie pod kontrolą maszyny ultradźwiękowej. Zasadniczo w przypadku wyznaczania inwazyjnych metod diagnostyki okołoporodowej konieczne jest uzyskanie pozytywnych wyników poprzednich badań przesiewowych.
Tak więc, jak można zobaczyć w artykule, rozważane metody diagnostyki okołoporodowej są komplementarne. Jednak nieinwazyjne są najczęściej używane, ponieważ mają mniejsze ryzyko urazu i pozwalają na wysokie prawdopodobieństwo przyjęcia zaburzenia chromosomowego u przyszłego dziecka.