Gruczoł przytarczyczny jest ważnym składnikiem układu hormonalnego. Ma szczególną misję w życiu organizmu. Gdy zmieniają się naruszenia jej pracy równowaga hormonalna co powoduje rozwój poważnych patologii.

Gruczoł przytarczyczny - rola w ciele

Na zewnątrz ten narząd układu dokrewnego przypomina "wyspę". Liczba gruczołów jest różna. 80% ludzi ma 2 pary przytarczyc "wysp", a reszta - od 6 do 12 sztuk. Chociaż gruczoły te są rozdzielone, działają jako pojedynczy narząd. Te "wyspy" składają się z dwóch rodzajów komórek. Ciemne tkanki wytwarzają hormon przytarczyczny. Komórki świetlne mają niską aktywność.

Hormony przytarczyczne mają kilka nazw:

  • parathyrin;
  • kalcytryna;
  • parathyreocrine.

W rzeczywistości gruczoł przytarczyczny jest przeznaczony do spełnienia specjalnego celu: kontroluje poziom wapnia w organizmie. Regulacja opiera się na przeciwnym efekcie. Na powierzchni "wysp" znajdują się specjalne receptory. Mierzą szybkość wapnia. Jeśli te "kontrolery" znajdą indeks niskiego pierwiastka, wówczas sygnał jest wysyłany do potrzeby aktywacji gruczołów przytarczyc. Oni syntetyzują parathormon.

W rezultacie w ciele pojawiają się następujące zmiany:

  • minimalizuje ilość wapnia wydalanego z moczem (osiąga się to dzięki temu, że więcej tego pierwiastka jest absorbowane w kanalikach nerkowych);
  • utlenianie występuje bardziej intensywnie witamina d w rezultacie wzrasta poziom kalcytriolu związanego z produkcją białka;
  • aktywowane komórki niszczące tkankę kostną, więc wskaźnik wapń z krwi rośnie.

Niedoczynność przytarczyc

Jest to stan patologiczny, w którym występuje niewystarczająca produkcja parathormonu lub zmniejsza się wrażliwość receptorów tkankowych na niego. Przyczyny niedoczynności (nazwa naukowa - niedoczynność przytarczyc) obejmują:

  • choroby autoimmunologiczne podczas których wytwarzane są przeciwciała do komórek gruczołowych;
  • przewlekły niedobór witaminy D;
  • usunięcie tarczycy ;
  • zatrucie chemiczne (ołowiem, dwutlenkiem węgla i tak dalej);
  • uraz szyi, który spowodował krwotok w narządach endokrynnych;
  • procesy zapalne w ciele;
  • duża dawka promieniowania radiowego;
  • nierozwinięty gruczoł przytarczyczny;
  • przerzuty.

Osądzenie, że gruczoł przytarczyczny zmniejsza jego funkcje, pomoże w złagodzeniu objawów. Różnią się między sobą w początkowej fazie choroby, wraz z postępem choroby i chronicznym brakiem parathormonu. Objawy mogą być pogarszane przez stres, hipotermię lub przegrzanie. Objawy początkowego stadium niedoczynności przytarczyc obejmują:

  • drętwienie kończyn i mrowienie;
  • skurcze w nogach lub rękach;
  • dreszcze który nagle ustępuje miejsca upałowi.

Wraz z postępem choroby do powyższych objawów łączą się i te objawy:

  • tachykardia;
  • drażliwość;
  • zaćma i inne problemy okulistyczne;
  • drgawki (są symetryczne i bolesne);
  • silne bóle głowy;
  • upośledzenie pamięci;
  • światłowstręt

Kiedy patologia staje się przewlekła, towarzyszą jej następujące objawy:

  • intensywna utrata włosów;
  • zwiększona suchość i peeling skóry;
  • szkliwo zębów jest zniszczone;
  • zauważa się łamliwe paznokcie.

Nadczynność przytarczyc

Ten stan charakteryzuje się specjalną działalnością "wysp" lub ich poszczególnych sekcji. Wytwarzanie hormonu przytarczyc i stężenie wapnia w surowicy są zwiększone. Występuje pierwotna i wtórna nadczynność przytarczyc. Pierwszy jest sprowokowany z następujących powodów:

  • dziedziczna patologia układu hormonalnego;
  • gruczolak;
  • przerost;
  • rak.

Wtórna nadczynność przytarczyc występuje z następujących powodów:

  • niedobór wapnia i witaminy D;
  • przyjmowanie leków przeciwdrgawkowych;
  • zaburzenia przewodu pokarmowego;
  • niewydolność nerek .

Nadczynności gruczołów przytarczyc na wczesnym etapie towarzyszą następujące objawy:

  • upośledzenie pamięci;
  • ból kości;
  • silne zmęczenie;
  • ból głowy

Nadczynność przytarczyc może przybierać różne formy:

  • nerkowy;
  • żołądkowo-jelitowy;
  • kość;
  • neuropsychiczny.

Gruczoł przytarczyczny - objawy choroby u kobiet

паращитовидная железа симптомы заболевания у женщин

Każda choroba jest łatwiejsza do leczenia na początkowym etapie. Z tego powodu, jeśli kobieta zauważy jeden lub więcej objawów rozwoju patologii w niej, należy natychmiast skontaktować się z endokrynologiem. Nie możesz się wahać - to niebezpieczne! Objawy gruczołów przytarczyc mogą być różne: w dużej mierze zależy to od postaci choroby, która zaatakowała organizm. Wszystkie sygnalizują poważny problem.

Przerost przytarczyc

Ta dolegliwość jest patologią układu hormonalnego, której towarzyszy nadmierne wydzielanie parathormonu. Choroba ta jest związana ze zwiększeniem wielkości przytarczyc. Rozpoznano go zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. We wczesnym stadium choroba przebiega bezobjawowo. Tylko badanie lekarskie ujawnia chorobę.

Kiedy przerost gruczołów przytarcznych staje się przewlekły, pacjenci skarżą się na ten stan:

  • senność;
  • silny ból stawów;
  • wadliwe działanie przewodu pokarmowego;
  • podział;
  • nudności.

Im większy gruczoł przytarczyczny powiększa się, tym jaśniejsze są wszystkie powyższe objawy. Proliferacja "wysp" prowadzi do hiperkalcemii, czemu towarzyszy:

  • anemia;
  • odkładanie się minerału na rogówce z późniejszym rozwojem zaćmy;
  • zaburzenia krążenia;
  • niewydolność nerek;
  • zapalenie stawów i tak dalej.

Gruczolak przytarczyc

Jest to hormonalny guz o łagodnej naturze, powodujący nadmierne wytwarzanie hormonu przytarczyc. U kobiet choroba ta rozpoznawana jest od 2 do 3 razy częściej niż u mężczyzn. W obszarze podwyższonego ryzyka kobiet w wieku 20-50 lat. Gruczolakowi przytarczyc towarzyszą następujące objawy:

  • dramatyczna utrata wagi;
  • bóle stawów;
  • nudności;
  • drgawki;
  • utrata apetytu;
  • ból kości;
  • depresja;
  • utrata zębów;
  • nadciśnienie;
  • zwiększone pocenie;
  • zwiększone tętno.

Gruczoł przytarczyczny - rozpoznanie

Aby potwierdzić obecność choroby endokrynologicznej, lekarz przepisze pełne badanie. Gruczoły przytarczyczne są badane różnymi metodami. Taka diagnoza jest konieczna w następujących przypadkach:

  • drgawki i inne przejawy rosnącej pobudliwości nerwowej;
  • drętwienie kończyn;
  • kamienie nerkowe;
  • osteoporoza o nieznanej etiologii.

Scyntygrafia przytarczyc

сцинтиграфия паращитовидной железы

Ta metoda badawcza jest obecnie uważana za najdokładniejszą. Scyntygrafia przytarczyc wykonywana jest na podstawie radioaktywnych izotopów. Wprowadza się je do ciała pacjenta, a następnie za pomocą specjalnego sprzętu rejestruje się promieniowanie. Jednak ta metoda diagnostyczna jest niedopuszczalna dla kobiet w ciąży, karmiących i z nadwagą (jeśli ich waga przekracza 150 kg).

Ultradźwiękowy przytarczyce

узи паращитовидной железы

Ta procedura diagnostyczna nie wymaga dodatkowego szkolenia. Badanie ultrasonograficzne przytarczyc wykonuje się w następujący sposób:

  1. Pacjent kładzie się na kanapie.
  2. Pod jego ramionami zamknij wałek.
  3. Żel nanosi się na pole testowe i przeprowadza się badanie.
  4. Odbicie tych fal ultradźwiękowych jest ustalane przez specjalne urządzenie (wyświetla je na ekranie).

Analiza przytarczyc

анализы паращитовидной железы

Ta procedura diagnostyczna pokazuje kompletny i niezawodny obraz. Ponieważ gruczoł przytarczyczny wytwarza hormony, badanie krwi pomaga zidentyfikować wskaźnik tej substancji w surowicy. W tym samym czasie można przypisać do kilku badań. Krew dla parathormonu jest podawana razem z testem na fosfor i wapń. Szczegółowe badanie pozwala endokrynologowi uzyskać pełną informację o stanie metabolizmu.

Gruczoł przytarczyczny - leczenie

Po dokładnym badaniu potwierdzającym diagnozę endokrynolog zaleca optymalną metodę postępowania z patologią. Terapia przytarczyc może odbywać się na dwa sposoby:

  • lek - mający na celu poprawienie hormonu;
  • chirurgiczne - zapewnia całkowite lub częściowe usunięcie przytarczyc.

Rokowanie przebiegu choroby zależy od różnych czynników: rodzaju dysfunkcji, stopnia zaawansowania choroby i innych cech pacjenta. W przypadku nadczynności przytarczyc podczas napadów u kobiet można przepisać następujące leki:

  • leki przeciwskurczowe;
  • witamina D;
  • wodorotlenek glinu;
  • środki uspokajające;
  • siarczan magnezu;
  • chlorek lub glukonian sodu.

Ostatni lek podaje się powoli dożylnie. Zastrzyki wykonuje się kilka razy dziennie. Jednocześnie wyznaczone narzędzie apteczne zawierające ekstrakt z gruczołów przytarczyc zwierzęcych. Jednak niemożliwe jest prowadzenie terapii tymi lekami przez długi czas, ponieważ produkują one przeciwciała przeciwko parathormonowi. W okresie leczenia lekiem lekarz kontroluje wskaźniki fosforu, wapnia i magnezu w organizmie pacjenta.

Jeśli przytarczyczna "kapsułka" jest słabo rozwinięta, takie żelazo musi być stymulowane z zewnątrz. Do tego endokrynolog może przepisać następujące leczenie:

  • dożylny hormon przytarczyc;
  • biorąc wapń i witaminę D.

Operacja przytarczyc

операция на паращитовидной железе

Jeśli zostanie zaniedbany stan układu hormonalnego lub zostanie zdiagnozowany gruczolak, nie można obejść się bez interwencji chirurgicznej. Wszystkie choroby przytarczyc wymagają natychmiastowego leczenia, więc endokrynolog doradzi pacjentowi, aby nie wahał się z operacją. Interwencja chirurgiczna wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Czas jego trwania może wynosić od jednej do kilku godzin.

Usunięcie przytarczyc

Podczas operacji chirurg ocenia stan "wysp" i stopień ich uszkodzenia. Zrobi wszystko, aby wykluczyć prawdopodobieństwo przyszłego nawrotu. Interwencja chirurgiczna może być przeprowadzona w następujący sposób:

  1. Operacja tarczycy.
  2. Operacja usunięcia gruczołu przytarczycznego (jedna lub więcej par).
  3. Eliminacja miejsca guza.

Leczenie gruczołu przytarczycowego środkami ludowymi

лечение паращитовидной железы народными средствами

W przypadku zaburzeń endokrynologicznych można również stosować metody medycyny alternatywnej. Powinny być stosowane tylko po konsultacji z endokrynologiem. Samoleczenie jest niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do nieodwracalnych skutków. Jeśli, na przykład, rozpoznaje się gruczolaka przytarczyc, leczenie środkami ludowymi jest skuteczne tylko w początkowej fazie patologii.

Owsianka z nadczynnością

Składniki:

  • nieobrane płatki owsiane - 2 łyżki. łyżki;
  • 2,5% tłuszczu mleka - 1 l;
  • woda - 1 l.

Przygotowanie, zastosowanie:

  1. Ziarna wlewają wodę i doprowadzają owies do wrzenia.
  2. Redukują ogień do małych i męczą bulion przez 3-3,5 godziny.
  3. Wlać mleko, doprowadzić mieszaninę do wrzenia.
  4. Wyjąć naczynia z ognia i nalegać bulion 8-10 godzin.
  5. Filtrować lek i pić w równych porcjach przez cały dzień.