Termin "nawracająca gorączka" łączy epidemiczne i endemiczne choroby zakaźne wywołane przez grupę patogennych krętków. Choroby charakteryzują się nawrotami gorączki, które występują naprzemiennie z prawidłową temperaturą ciała.

Dur brzuszny występuje na całym świecie, z wyjątkiem samej Austrii. Najwyższą zapadalność obserwuje się w Afryce, w tym samym miejscu pojawiają się najpoważniejsze formy. W większym stopniu jest to spowodowane dużą liczbą wektorów chorobowych, które znacząco wpływają na rozprzestrzenianie się choroby.

Objawy nawracającej gorączki

Pierwsze oznaki nawracającej gorączki są wystarczająco jasne i zaczynają się nagle:

  • krótkotrwałe dreszcze szybko zamieniają się w ciepło, po czym pojawia się ból głowy;
  • wspólny ból i mięśnie, najczęściej - w łydce;
  • nudności, które powoduje wymioty;
  • wysoka gorączka;
  • szybki impuls;
  • sucha skóra.

Owe zewnętrzne oznaki mogą być zauważone nie tylko przez samego pacjenta, ale także przez jego otoczenie. Po dalszych badaniach obserwuje się powiększoną śledzionę i wątrobę. Nawrotowi tyfusu może towarzyszyć zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc, które znacznie pogarsza ogólny stan pacjenta i utrudnia proces leczenia.

Wektory chorobowe

Głównymi nosicielami nawracających tyfusów są roztocza z rodziny Argasidae, na przykład osady i roztocza perskie. W przypadku epidemicznych chorób zakaźnych choroba wywołuje wesz. W ogniskach naturalnych patogen duru brzusznego regularnie krąży po kleszczach od gryzoni, które są również nosicielami nawracającej gorączki. Nosiciele pasożytów i organizmów pasożytniczych gromadzą się, by żyć nie tylko w norach i jaskiniach, ale także w strukturach domowych: stodołach, piwnicach, piwnicach, magazynach i tym podobnych.

nawracające objawy gorączki

Zapobieganie nawrotom

Obecnie przypadki epidemii lub kleszczowych gorączkowych nawrotów rzadko występują w krajach postsowieckich, ale zapobieganie tej chorobie jest obowiązkowe. Aby nie spotkać się z nosicielami zakażenia, mieszkańcy domów prywatnych powinni regularnie obsługiwać lokale mieszkalne i niemieszkalne za pomocą środków przeciwko gryzoniom i owadom.

Należy również unikać kontaktu z pacjentami. pediculosis , nawet jeśli są na ostatnim etapie leczenia. Jeśli mieszkasz z takimi ludźmi w tym samym pokoju, musisz mieć indywidualne środki higieny i nie powinieneś dzielić się rzeczami, dopóki nie zostaną całkowicie wyleczone.