Niedotlenienie lub pozbawienie tlenu płodu jest liczną metamorfozą zachodzącą w ciele dziecka, spowodowaną brakiem tlenu, który otrzymuje. Ta sytuacja występuje w ponad 10% wszystkich ciąż.

Przyczyny głodu tlenu podczas ciąży

Przyczyny, które mogą mieć wpływ na ten stan rzeczy, są bardzo liczne. Przede wszystkim są to choroby kobiety, która nosi dziecko, a mianowicie:

  • anemia;
  • choroby serca i naczyń krwionośnych;
  • choroby układu oddechowego;
  • choroba nerek;
  • cukrzyca i tak dalej.

Czasami staje się przyczyną niedotlenienia dziecka po ciąży , patologiczne procesy w pępowinie lub łożysku, ryzyko przedwczesnego usunięcia ciężaru i wiele więcej.

Choroby samego płodu mogą również służyć jako czynniki wpływające na brak tlenu. Należą do nich:

  • infekcja;
  • niekompatybilność grup krwi matki i dziecka;
  • wrodzone wady rozwojowe;
  • przedłużone wyciskanie czaszki podczas porodu.

Oznaki głodu tlenu płodu

Głównym objawem tego stanu dziecka jest szybki (we wczesnym stadium ciąży) i powolny (w późniejszych okresach) bicie serca. Jego tony stają się stłumione, aw płynie owodniowym pojawiają się oryginalne odchody. Lekki głód tlenowy charakteryzuje się zwiększoną aktywnością dziecka, ciężkim - jego powolnymi ruchami.

Co to jest niebezpieczny głód tlenowy płodu?

Łagodne niedotlenienie może w ogóle nie wpływać na stan dziecka. Ale jego ciężka postać może doprowadzić do śmierci komórek lub tkanek systemów i narządów, niedokrwienia i innych chorób. Ponadto skutki głodu tlenu płodu zależą od okresu ciąży. Na przykład we wczesnych stadiach może powodować nieprawidłowy lub powolny rozwój jaja, płodowe niedobory tlenu podczas gdy w późniejszych przypadkach prowadzi to do zmniejszenia zdolności adaptacyjnych noworodka, szkodząc układowi nerwowemu i zahamowaniu wzrostu.

Zapobieganie głodowemu niedoborowi tlenu płodu

Najlepszym sposobem na uniknięcie takiego zjawiska jest regularne obserwowanie ciąży lekarza i miłość do zdrowego stylu życia. Ważne jest również wczesne wykrycie i wyeliminowanie chorób matki, które należy przemyśleć na etapie planowania nawożenia. Przyczynia się również prawidłowe zachowanie lekarzy i matki w procesie rozwiązywania problemu.