Metoda Marii Montessori jest jedną z najpopularniejszych i najbardziej skutecznych zintegrowanych metod wczesnego rozwoju. Nazwany na cześć swojego twórcy, nauczyciela i doktora nauk medycznych, ten system edukacji został po raz pierwszy wdrożony w 1906 roku i od tego czasu jest aktywnie wykorzystywany na całym świecie, umożliwiając osiąganie niesamowitych rezultatów.
Metoda opiera się na aksjomacie, że każde dziecko jest wyjątkowe i wymaga specjalnego podejścia w edukacji i szkoleniach. System szkolenia składa się z trzech komponentów: nauczyciela, dziecka i środowiska. Opiera się na trzech podstawowych zasadach:
W celu rozwoju i szkolenia dziecka w Montessori konieczne jest zorganizowanie otaczającej go przestrzeni w specjalny sposób. Klasa, w której odbywają się zajęcia, jest warunkowo podzielona na pięć stref tematycznych, z których każda jest wypełniona odpowiednimi materiałami dydaktycznymi:
Popularność techniki wczesnego rozwoju Montessori rośnie, a kreatywni nauczyciele eksperymentują z dodaniem nowych stref dla bardziej zróżnicowanego rozwoju dziecka, na przykład strefy sztuki, strefy motorycznej, strefy muzycznej. W razie potrzeby rodzice mogą odtworzyć klasę Montessori w domu, dzieląc lokale na odpowiednie obszary.
Materiały dydaktyczneMateriały wykorzystane do zajęć z dziećmi w Montessori zostały opracowane z uwzględnieniem cech antropologicznych dzieci, a także ich wrażliwych okresów, które sama Maria Montessori wyznaczyła zgodnie z rodzajem działalności prowadzonej w tym wieku. Materiały te wzbudzają u dziecka zainteresowanie nauką, aktywizują proces samokontroli, pomagają usystematyzować informacje otrzymywane z zewnątrz. W procesie rozwoju motorycznego i sensorycznego dziecko rozwija się duchowo, a niezależne gry dla dzieci z materiałami Montessori przygotowują je do aktywnego i niezależnego życia.
Nauczyciel MontessoriGłównym zadaniem nauczyciela w systemie rozwoju dzieci w Montessori jest "pomóc sobie". Oznacza to, że po prostu tworzy warunki dla zajęć i obserwuje z boku, podczas gdy dziecko wybiera to, co zrobi - rozwój umiejętności dnia codziennego, matematyki i geografii. Interweniuje w tym procesie tylko wtedy, gdy dziecko nie wie, co zrobić z wybranym materiałem dydaktycznym. W tym samym czasie sam nie powinien nic robić, a jedynie wyjaśniać dziecku istotę i demonstrować mały przykład działania.