Edukacja mentalna

Edukacja psychiczna jest celowym procesem wpływu rodziców lub samych dorosłych na rozwój zdolności umysłowych dzieci, którego celem jest przekazywanie wiedzy, która przyczynia się do zróżnicowanego rozwoju i przystosowania się do życia.

Edukacja psychologiczna i ogólnie rozwój dzieci w wieku przedszkolnym mają bliskie relacje. Edukacja w większości przypadków decyduje o rozwoju, przyczyniając się do tego.

Szczególnie wysoki wskaźnik edukacji umysłowej obserwuje się w przedszkolach. Dlatego konieczne jest zwrócenie uwagi na rozwój dzieci w młodym wieku. W wyniku długotrwałych badań naukowcy ustalili, że w pierwszych 2 latach życia dzieci żyją tak bogato, że mają imponującą ilość aktywności poznawczej. W rezultacie mózg znacznie się zwiększa, a jego masa już w ciągu 3 lat wynosi 80% masy dorosłego ludzkiego narządu.

Edukacja umysłowa dzieci w wieku szkolnym charakteryzuje się własnymi cechami. Biorąc pod uwagę fakt, że mózg dziecka cierpi na brak informacji, należy spróbować wypełnić jego objętość. Jednak bardzo ważne jest, aby nie przesadzić.

Wielu rodziców dość często podczas treningu swojego potomstwa przeładowuje go nadmierną ilością wiedzy, starając się w ten sposób rozwinąć swoje umiejętności. Przy stałym intensywnym obciążeniu dziecko musi osiągnąć wysokie wyniki, ale jednocześnie koszty fizyczne i umysłowe będą nieuniknione. Dlatego warto pamiętać o jednej prostej zasadzie: nie można przeciążać mózgu dziecka! Główną funkcją całego procesu wychowania umysłowego w młodszym wieku jest stworzenie podstawy aktywności poznawczej, która przyczyni się tylko do dalszej wiedzy o otaczającym świecie.

Ale główną cechą rozwoju umysłowego przedszkolaków jest wiedza poprzez formy figuratywne: wyobraźnię, figuratywne myślenie i percepcję.

Wady, które można dopuścić w procesie edukacji umysłowej w wieku szkolnym, są raczej trudne do wyeliminowania u starszych dzieci. Często mają one negatywny wpływ na dalszy rozwój jednostki. Na przykład, jeśli nie dasz dziecku gry z projektantem, to może mieć problemy z wyobraźnią przestrzenną. W rezultacie dziecko będzie stale doświadczało trudności w badaniu geometrii, rysowaniu.

Główne zadania wychowania umysłowego dziecka w pierwszych latach jego życia to:

• edukacja sensoryczna ;
• rozwój aktywności mózgu;
• tworzenie mowy.

Pierwsza koncepcja obejmuje rozwój myślenia figuratywnego u dzieci poprzez stosowanie wrażeń dotykowych. Jak wiecie, każde dziecko zna świat poprzez dotyk. Gdy tylko zobaczy coś interesującego, natychmiast wyciąga ręce.

Aktywność umysłowa jest wynikiem poznania. Po tym, jak okruchy zapoznają się z otaczającymi go rzeczami, stopniowo zaczyna rozpoznawać ten lub inny przedmiot, łącząc jego obraz z wrażeniami dotykowymi. Na przykład, gdy miękka pluszowa zabawka pojawia się na twarzy dziecka, natychmiast pojawia się radość, ponieważ wie, że jest przyjemna w dotyku.

Przyjmuje się przyznawanie metod i środków edukacji umysłowej. Fundusze obejmują:

• gra ;
• konstruktywna aktywność;
• szkolenie;
• praca;
• aktywność wizualna.

Metody są dość zróżnicowane i zależą wyłącznie od wieku dziecka i zadań postawionych na tym etapie. Większość metod edukacji umysłowej dzieci polega na prezentacji materiału w formie gry.

• ← Ukąszenie komara u dziecka
• Uniwersalny stopień dla wózka →