Kiedyś wierzyliśmy, że definicja miłości nie jest możliwa do podania. W istocie, będąc zakochanym - to niemożliwe, ponieważ jesteśmy pełni zbyt wielu aspektów uczucia , aby móc je zrozumieć. Ale poważni naukowcy, zaniepokojeni tą niepewnością, zaczęli tworzyć teorie miłosne 24 wieki temu. Pierwszym był Platon.

Teoria miłości Platona

Teoria miłości Platona jest przedstawiona w dialogach "Uczta". Podstawa miłości do Platona - pragnienie piękna. Z drugiej strony idealista, Platon, nie zaprzecza dwoistości miłości - jest to zarówno pragnienie piękna, jak i świadomość jego niższości.

Uważał, że można to wyjaśnić naszym pochodzeniem. Nasze dusze przyniosły ze sobą miłość z bezcielesnego, idealnego świata, a ziemskie uczucie nie może całkowicie wypełnić gamy niebiańskiej miłości, stając się jej wyblakłym podobieństwem. Dlatego, według Platona, miłość jest zarówno szkodliwa, jak i dobra. Całe dobro, które jest w miłości, ma nieziemskie pochodzenie, wszystko złe - materiał.

Ta pozycja Platona jest często nazywana teorią wolnej miłości. Aby ujawnić znaczenie tego terminu, konieczne jest zacytowanie jego "uczty":

"... powstanie dla najpiękniejszych w górę - od jednego pięknego ciała do dwóch, od dwóch do wszystkich, a następnie od pięknych ciał do pięknych zwyczajów ...".

Był pewien, że kiedy naprawdę kochamy, wznosimy się ponad nasze wady.

Teoria Freuda

Teoria Zygmunta Freuda o miłości jest tradycyjnie oparta na doświadczeniach z dzieciństwa, które, choć zapomniane, mogą wpływać na nasze zachowanie w każdy możliwy sposób. One (wspomnienia dzieci) - są głęboko w mózgu każdej osoby, skąd prowadzą i prowadzą do różnych przejawów.

Przede wszystkim Freud stworzył w praktyce "słownik" zastąpienia wczesnych pragnień dzieciństwa większą liczbą dorosłych. Oznacza to, że podał definicję i znaczenie wielu naszych dorosłych czynności.

Freud zaczyna swoją teorię miłości w psychologii od faktu, że od dzieciństwa jesteśmy ciągle pozbawieni tego, co kochamy. Dwumiesięczne dziecko lubi wysyłać swoje potrzeby, kiedy mu się podoba, ale potem jest zmuszone oswoić się z pulą. Dziecko w wieku 4 lat lubi protestować, teoria miłości Platona wyrażając to ze łzami, ale mówi się, że łzy są dla małych dzieci. A w wieku 5 lat chłopcy najbardziej lubią bawić się swoimi narządami płciowymi, znowu ma zakaz.

Więc dziecko przyzwyczaja się do tego, jeśli chce zachować miłość swojej matki, swoich rodziców, musi porzucić to, co sam kocha. A siła oddziaływania tych rozpaczliwych pragnień we wspomnieniach pragnień, których nawet nie pamiętają, zależy od tego, jak korzystne jest życie osoby. Dlatego niektórzy dorastają psychologicznie dojrzali osobowość inni szukają sposobu na wypełnienie swoich dziecięcych pragnień przez resztę życia.