Wspólne marzenie z rodzicami może być dobrym wyjściem przy rozwiązywaniu takiego problemu, jak całonocny odpoczynek dla całej rodziny. W końcu wiele dzieci mniej się budzi, czując, że mama jest ciepła. Ponadto wygodniej jest karmić piersią, a nie wstawać kilka razy w ciągu nocy. Teraz psychologowie zwracają uwagę na znaczenie częstego kontaktu dotykowego dziecka z matką, w tym podczas odpoczynku. Ale czasami wspólny sen z dziećmi staje się niewygodny, a rodzice myślą o tym, jak odzwyczaić noworodka, by spać z mamą. Proces ten wymaga cierpliwości, spokoju i pewnego planu działania od rodziców.
Konieczne jest działanie stopniowo. Najpierw pozwól dziecku zasnąć, jak to było w zwyczaju, z matką. Potem ostrożnie przesuń go do łóżeczka. Raz za razem, każdej nocy. Dziecko obudzi się na swoim miejscu i przyzwyczai się do tego.
Aby to ułatwić, połóż łóżeczko bliżej swojego łóżka. Będziesz miał okazję potrząsnąć nim, wziąć za uchwyt, na wpół pojmować i spokojnie w nocy.
W tym wieku dzieci często nie budzą się w nocy do jedzenia, więc sen jest silniejszy i bardziej długotrwały. Jednocześnie nawyk spania z matką stał się silniejszy, co oznacza, że przyzwyczajenie się do łóżka również wymaga czasu.
Aby ułatwić jednorodzinnemu dziecku przyzwyczajenie się do snu, niech zabiera ze sobą swoją ulubioną miękką zabawkę, którą można przygarnąć.
W nocy można włączyć lampę, jeśli dziecko jest tak spokojne.
Dziecko starsze niż dwa lata może być motywowane faktem, że jest już duże i powinno zachowywać się jak dorosły. W końcu dzieci często chcą dorosnąć. Jeśli w rodzinie są starsi bracia i siostry, możesz podać ich jako przykład: "Posłuchaj, teraz będziesz miał własne łóżko Wani. Jesteś już duży. " Ważne jest, aby wszystkie te rozmowy odbywały się w pozytywny sposób, bez nadmiernego wytrwałości. Dobrze jest pozwolić na rozmowę, aby dziecko samo chciało spać osobno.
Osobliwością snu dzieci starszych niż dwa lata jest fakt, że pojawia się wiele osób nocne strachy . To również należy wziąć pod uwagę.
W przypadku starszych dzieci odpowiednie są obie wyżej wymienione techniki i niektóre inne:
Jeśli dorosłe dziecko kategorycznie odmawia spania w spokoju, musisz z nim porozmawiać i znaleźć przyczynę. Dopiero po jego wyeliminowaniu należy zdecydować, jak postępować. Zdecydujcie razem, jak działać, jak nauczyć go spać osobno.
Jeśli nie jesteś w stanie zrozumieć powodów, dla których dziecko nie chce spać w spokoju, skontaktuj się ze swoim psychoterapeutą.
W każdym razie nie postępuj ostro, prowadź dziecko i zatrzaskuj drzwi.