Chrzan - zdrowe właściwości

Chrzan jest jedną z najpopularniejszych przypraw na rosyjskich szerokościach geograficznych. Roślina ta ma płonący smak, dlatego często stosuje się ją zarówno do gotowania, jak i odbudowy ciała, ponieważ jej smak wynika ze specyficznej kompozycji, która jest rzadko spotykana wśród roślin.

Wśród narodu rosyjskiego chrzan należy niemal do przypraw narodowych, co nie mogło niestety znaleźć odzwierciedlenia w folklorze - istnieje wiele powiedzeń i żartów poświęconych temu produktowi. Takie uznanie ludzi powstało z jakiegoś powodu - popularność chrzanu sugeruje, że ludzie bardzo często używają go w życiu codziennym przez dość długi czas, co oznacza, że jego użyteczność jest potwierdzona przez czas. Można przypuszczać, że dla Rosjan chrzan oznacza dla Japończyka to samo co imbir.

Chrzan jest wieloletnim ziołem z rodziny kapuścianej i rośnie w południowo-wschodniej części Rosji. Ale nie Rosjanie po raz pierwszy zaczęli używać chrzanu - wiadomo, że starożytni Egipcjanie używali go jako lekarstwa.

Chrzan był powszechny wśród Słowian w średniowieczu, a na Zachodzie w tym czasie nic o nim nie wiedzieli. Komunikacja w budynkach doprowadziła do tego, że dowiedzieli się o tej roślinie na Zachodzie, w wyniku czego dziś jest ona uprawiana w wielu krajach na całym świecie.

Lecznicze właściwości chrzanu zostały docenione przez wiele narodów, ale na Zachodzie wciąż jest używany głównie w kuchni ze względu na pikantny i pikantny smak.

Właściwości lecznicze chrzanu

Przydatne właściwości korzenia chrzanu ze względu na bogaty skład rośliny. Zawiera witaminy, makro i mikroelementy. Liście chrzanu mają mniej wyraźne właściwości korzystne niż korzeń.

Właściwości lecznicze chrzanu i witamin:

Tiamina (witamina B1) - poprawia zdolności umysłowe, dostosowuje ciało do fali optymizmu, wspomaga wzrost ciała i stymuluje apetyt, a także poprawia krążenie krwi; 100 g korzenia chrzanu zawiera 0,08 mg.
Ryboflawina (witamina B2) - aktywnie uczestniczy w metabolizmie, normalizuje metabolizm tłuszczów, węglowodanów i białek, poprawia wzrok, a także aktywuje pracę witaminy B6; B2 jest niezbędny do syntezy erytrocytów i normalnego funkcjonowania funkcji rozrodczej; w 100 gramach chrzanu zawiera 0,1 mg.
Niacyna (witamina B3) - wspomaga oddychanie tkanek, rozszerza naczynia krwionośne, działa antykoagulująco i poprawia mikrocyrkulację krwi, normalizuje, a więc także pracę mózgu; 100 g chrzanu zawiera 0,4 mg.
Pirydoksyna (witamina B6) - bierze udział w tworzeniu materiału budulcowego dla włókien nerwowych, wyjątkowo pozytywnie wpływa na pracę mózgu i odżywianie komórek tlenem; 100 g chrzanu zawiera 0,7 mg.
Kwas foliowy (witamina B9) - odgrywa ważną rolę w procesie tworzenia krwi, jest niezbędny do syntezy białek i stymuluje układ nerwowy; 100 g chrzanu zawiera 37 mcg.
Witamina C jest główną witaminą przeciwinfekcyjną i przeciwstresową; 100 g chrzanu zawiera 10 mg;

Witamina E - zapobiega tworzeniu się skrzepów, zapewnia odżywianie komórek i jest niezbędny do regeneracji tkanek; 100 g chrzanu zawiera 0,1 mg.

Zatem właściwości chrzanu są liczne, wpływają na wiele narządów i układów:

poprawia przewód pokarmowy;
ułatwia przebieg przeziębienia;
skuteczne wyczerpanie psychiczne i emocjonalne;
łagodzi objawy reumatyzmu i zapalenie korzonków nerwowych ;
pomaga przy zapaleniu żołądka o niskiej kwasowości;
Lecznicze właściwości korzenia chrzanu pomagają w leczeniu zapalenia kanałów moczowych.

Ze względu na korzystne właściwości chrzanu przepisy oparte na nim mogą być przeznaczone zarówno do użytku zewnętrznego, jak i wewnętrznego.

Na przykład, z nerwobólami twarzowymi, zapaleniem korzeni, reumatyzmem, okłady wytwarza się z tartych kłącza chrzanu.

W przypadku użycia wewnętrznego dodaje się go do potraw lub miesza z miodem w równych proporcjach, a następnie wyciska sok z mieszaniny i wypija 1 łyżeczkę. 3 razy dziennie.

Przeciwwskazania do stosowania chrzanu

Chrzan ma nie tylko użyteczne właściwości, ale przeciwwskazania. Nie można go używać z:

z zaostrzeniem chorób żołądkowo-jelitowych;
upośledzona czynność wątroby i nerek;
ciąży.