Gonococci w rozmazie
Istnieją różne rodzaje chorób przenoszonych drogą płciową (zwane chorobami przenoszonymi drogą płciową). Jedną z tych chorób jest rzeżączka (lub klaśnięcie). Choroba jest przenoszona głównie przez pochwę i seks analny . Czasami infekcja następuje drogą doustną. Zagrożone są także dzieci urodzone naturalnie przez chorą matkę. W warunkach życia, rzeżączka praktycznie nie jest przenoszona.
Rozpoznanie rzeżączkiKażda osoba, która prowadzi życie seksualne, powinna być badana przez lekarza przynajmniej raz w roku, najlepiej częściej. Na każdym rutynowym badaniu lekarz przeprowadza badanie wymazu mikroflory z genitaliów. Obecność gonokoków w rozmazie na rzeżączce jest sygnałem ukrytego przebiegu choroby lub jej przewozu.
Czas trwania utajonego okresu infekcji wynosi średnio 3-10 dni. Często choroba przebiega bezobjawowo. Głównymi objawami rzeżączki są:
- częste zapotrzebowanie na oddawanie moczu;
- pieczenie, ból podczas chodzenia do toalety;
- żółtawe białe wydzieliny z genitaliów.
- czasem podnosi się temperatura ciała, ból gardła.
Biorąc rozmazy za rzeżączkę
W zależności od płci pacjenta stosuje się różne techniki pobierania wymazów z rzeżączki. Ginekolog przeprowadza analizę gonokoków u kobiet z błony śluzowej pochwy, rozmaz szyjki macicy o i cewki moczowej. Po dodaniu pewnej ilości materiału do specjalnego szkła i przeniesieniu do laboratorium w celu przeprowadzenia badań. Ta procedura nie jest wykonywana podczas menstruacji.
Pobranie rozmazu na rzeżączkę u mężczyzn występuje tylko z cewki moczowej. Ale taka analiza nie pochodzi z wycieku ropy, ale poprzez wprowadzenie specjalnej sondy do cewki moczowej. Przed tym zaleca się masować cewkę moczową, prostatę.
Przed podjęciem wymazu z powodu rzeżączki zarówno kobiety, jak i mężczyźni powinni przestać przyjmować antybiotyki, stosunek płciowy i przez 1,5-2 godziny przed przyjęciem materiału, aby powstrzymać się od pójścia do toalety i procedur higienicznych.
Analiza rozmazu na gonococcus neusser w warunkach laboratoryjnych
W laboratorium do diagnostyki rzeżączki często stosuje się badania bakteriologiczne i bakteriologiczne. Czasami stosuje się metody immunofluorescencyjne, immunofermentalne, serologiczne. Nowe metody to PCR i LCR.
Analiza bakteriologiczna rozmazu gonococcus
W tej metodzie analizy laboratoryjnej badany materiał barwiono na szkiełku. Najczęściej w tym celu stosuje się 1% roztwory błękitu metylenowego lub błękitu Lefflera. Po wybarwieniu błękitu metylenowego barwione gonokoki rozróżnia się wśród jasnoniebieskich komórek. Ale niebieskawy kolor ma czysto orientacyjną wartość, ponieważ wszystkie cocci są pomalowane na niebiesko.
Decydujące zakończenie wyników analizy podano w oparciu o kolorystykę materiału metodą Grama. Metoda ta opiera się na fakcie, że gonokoki ulegają odbarwieniu pod wpływem działania alkoholu, a ziarniaki, które nie należą do rodzaju Neisseria, pozostają zabarwione.
Analiza bakteriologiczna rozmazu gonokokowego
Ta metoda analizy rozmazów na rzeżączce jest wykonywana, jeśli gonokok nie został zidentyfikowany podczas mikroskopii. Analizę przeprowadza się przez "zasianie" materiału pobranego w specjalnym środowisku. Aktywna reprodukcja mikroorganizmów gonokokowych będzie determinować obecność choroby.
Analiza wymazu z Gonokoksu jest zdefiniowana następująco:
- wynik dodatni - w materiale znaleziono gonokok Neissera; jest uważany za pozytywny, gdy obecność przekrwienia z infiltracją przekracza średnicę 5 mm;
- wynik ujemny - DNA gonokoków Neissera nie znaleziono w próbce.
Negatywny wynik może również wystąpić w przypadku złej jakości biomateriału.