Grecka bogini tęczówki Iris (Iris) nie należała do liczby wpływowych bóstw, mimo że mieszkała na Olympusie. Władca Hery zidentyfikował Iridu jako swojego pomocnika, a bogini o lekkich skrzydłach posłusznie posłusznie wykonała polecenia pani.
Grecy przedstawiali boginię Iridu jako młodą czarującą dziewczynę z luksusowymi tęczowymi skrzydłami, kaduceuszem, miską lub dzbanem w dłoniach. W obrazach Iris była często przedstawiana za Hera, której zawsze towarzyszyła. Uważano, że Iris była córką giganta Tavmanta i pięknych oceanów Electry. Według niektórych mitów bogini Irida jest matką Erosa.
Pod Hera, Iris wykonywał te same obowiązki co Hermes pod Zeusem, ale w przeciwieństwie do zręcznego bóg handlu bogini tęczy była jedynie posłusznym wykonawcą. Na przykład, zgodnie z rozkazem pani, Irida dostarczyła na ląd niebezpiecznego lwa nemejskiego, który został później zabity przez Herkulesa. Służyła również jako posłaniec i eskortowała dusze martwych kobiet do Hadesu.
Jednym z najważniejszych obowiązków Iridy jest związek między bogami, światem podziemnym i ludźmi. Leciał łatwo i szybko między Olympos a osadami ludzi, bez strachu, zstąpił Hades . Bogini tęczy zgarnęła wodę Styka, zaprzysiężoną przez wszystkich mieszkańców Olimpu i podlała nim chmury.
Ludzie mają dedykowane kwiaty tęczówki na opalizujące irysy Kwiaty tęczówki, które również lubią wilgoć i są jak krople wody posypane na ziemię.
Bogini chaosu ErisZe względu na podobieństwo imion, Iridu jest często mylony z boginią chaosu i niezgoda Eris. Ta okrutna bogini bardzo często powodowała krwawe wojny. Na przykład, po tym jak Eridu nie został zaproszony na ślub króla olbrzymiego plemienia Lapithoy, Pirithoy, bogini niezgody rozpętała wojnę między gigantami a centaurami.
Bardzo często bogini Eris towarzyszyła Aresowi na polu bitwy. Gdy bitwa dobiegła końca, przez długi czas pozostawała w bólu i śmierci, rozkoszując się jękami zakrwawionych rannych. Ponadto Eris zawsze pojawiała się tam, gdzie był głód, morderstwa, spory, bezprawie i spory. Jednak ta bogini też miała jedną pożyteczną rzecz - zachęcała do rywalizacji o pracę.
Jednym z najsłynniejszych aktów Eris jest rozpętanie wojny trojańskiej. Po raz kolejny, niezaproszona na przyjęcie weselne, bogini niezgody rzuciła jabłko na stół z napisem "Najpiękniejsze". Na tę nagrodę zaczęły twierdzić trzy boginie: Atena, Hera i Afrodyta oraz Zeus, który nie odważył się ponieść gniewu dwóch przegranych, nakazał osądzić syna króla Troi w Paryżu. Młody człowiek bez wahania przyznał zwycięstwo Afrodycie, która obiecała mu miłość najpiękniejszej ziemskiej kobiety - Eleny, żony spartańskiego króla Menelausa. Wydarzenia te były początkiem dziesięcioletniej wojny, która zakończyła się upadkiem Troi.