Złe wchłanianie glukozy-galaktozy jest chorobą związaną z zaburzeniami wchłaniania prostych węglowodanów w jelitach. Jest to spowodowane defektem w systemach transportu granicznego z pędzelkiem enterocytów. Zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy może być wrodzony (zdiagnozowany podczas pierwszego karmienia noworodków) i nabyty (wywołany innymi chorobami przewodu żołądkowo-jelitowego).
Główne objawy zespołu złego wchłaniania glukozy-galaktozy to:
Pojawiają się po spożyciu różnych produktów spożywczych, w tym skrobi, laktozy, sacharozy, maltozy lub monosacharydów (z wyjątkiem fruktozy). Wielu pacjentów rozwija odwodnienie, ciężką dysfunkcję jelit i wzrosty temperatury ciała.
Leczenie zaburzeń wchłaniania glukozy-galaktozy i chorób powstałych na tle choroby ( cukrzyca niedobór laktozy itp.) jest trudnym zadaniem, ponieważ prawie wszystkie produkty zawierają disacharydy lub monosacharydy. W pierwotnym typie takiej choroby jedynym węglowodanem wchłoniętym w jelicie jest fruktoza. Dlatego pokazano pacjentom mieszaniny żywności, które są oparte na kilku typach białek i pozajelitowym podawaniu glukozy.
W przypadku wtórnego zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoboru laktazy, pacjent musi przestrzegać ścisłej diety. Potrafi jeść tylko produkty bogate w białko, puree z warzyw zawierających fruktozę i roztwory glukozy. Na różnych etapach leczenia możliwe jest zakłócenie adaptacji enzymatycznych układów GIT do dowolnego węglowodoru lub zwiększenie jego objętości. W takich przypadkach konieczne jest całkowite wyeliminowanie niedopuszczalnych pokarmów, ale z biegiem czasu można spróbować ponownie użyć ich do rozszerzenia diety.