Niemieckie stroje narodowe są łatwe do rozpoznania dzięki popularnym sukienkom bawarskim. Podobnie jak w innych krajach, strój narodowy Niemców ma swoją historię i cechy, które odróżniają strój od innych ubrań.
Historia niemieckiego stroju narodowego jest dość stara. Pierwsi Niemcy nie mieli narodowych strojów - nosili skóry i kaftany z futra. W tamtych czasach odzież była bardziej przeznaczona do ogrzania ciała i nie była czymś w rodzaju modnego atrybutu. Potem kostiumy Niemców zapożyczono od Rzymian, ponieważ w podbitych regionach rzymskich Niemcy również spotykali się z rdzenną ludnością, która już miała swoje narodowe stroje.
1510 - 1550, okres reformacji, stał się najważniejszym w kształtowaniu niemieckiego stroju narodowego. Tak więc odzież przyszła od lnu i wełny. Każdy region miał własne stroje. Proste i wiejskie osoby nie mogły sobie pozwolić na noszenie jaskrawych i drogich ubrań. Nosiła tylko, żeby wiedzieć. Prawo pozwalało im używać tylko szarego i brązowego. W przypadku krawiectwa w niższych warstwach społeczeństwa używano grubych i tanich materiałów. Ponadto, aż do 18 wieku, wszystkie wyroby rzemieślnicze były zabronione, zwłaszcza dla rzemieślników, którzy sami tkały koronki.
Według narodowych strojów Niemców można się wiele dowiedzieć o człowieku, na przykład, o tym, co jest jego stan cywilny status w społeczeństwie, rodzaj działalności, zawód, a nawet miejsce zamieszkania.
Kobiece niemieckie stroje narodowe składały się ze stanika lub kurtki, zebranej spódnicy, a na niektórych obszarach, na przykład w Hesji, spódnice miały kilka różnych długości i fartuch. W XIX i XX wieku w Bawarii kobiety nosiły długie suknie zamiast spódnic. Już wtedy kobiety miały duży asortyment kapeluszy, które musiały nosić. Były to szaliki, czapki i słomkowe kapelusze. Chusty damskie wiązane na różne sposoby.
Dziś strój narodowy kobiet niemieckich dzieli się na dwa rodzaje: trachten i dirndl. Trachten może być nie tylko kobietą, ale także mężczyzną. Drugi strój jest wyłącznie żeński. Dirndl to strój, który składa się z przedmiotów takich jak stanik, puszysta bluzka, gorset lub kamizelka, spódnica w zespole, fartuch i fartuch. Fartuch zwykle zdobiony jest haftem, wstążkami i koronką.
Chciałbym również zauważyć, że wielkie znaczenie miało to, że wiązano łuk fartucha. Wdowy wiązały go w środku, niezamężnego - po lewej, a poślubionego - po prawej.