Kość piętowa jest największą formacją stopy i jedną z najsilniejszych w ciele ludzkim. Dlatego złamanie pięty jest niezwykle rzadkie i stanowi jedynie 4% wszystkich przypadków uszkodzenia struktur kostnych. Z reguły zdarza się to w wyniku upadku lub skoku z wysokości, pod warunkiem, że ląduje na prostych nogach. Rzadziej przyczyną obrażeń jest uderzenie lub nadmierny nacisk.
Rozważane są następujące rodzaje uszkodzeń:
Najbardziej niebezpiecznym wariantem opisywanego urazu jest złamanie piętki z przesunięciem.
Objawy uszkodzenia charakteryzują się następującymi cechami:
Pomimo tych oczywistych objawów klinicznych niektórzy pacjenci nie są świadomi złamania pięty w porównaniu do innych urazów po upadku z wysokości (kręgosłup, mięśnie, stawy). Ponadto utrzymywana jest ruchliwość kostki.
Terapię opisywanego urazu należy prowadzić indywidualnie, zgodnie z ciężkością i charakterem urazów, występowaniem współistniejących zaburzeń stawów.
Podstawa leczenia polega na repozycjonowaniu odłamanych fragmentów kości, o ile w ogóle, oraz sztywnym mocowaniu za pomocą podłużnego lub gipsowego odlewania przez okres 2-3 miesięcy. Obciążenie nóg po złamaniu pięty w tym okresie jest całkowicie wykluczone. Ofiara może poruszać się tylko za pomocą kul, opierając się o zdrową nogę.
Działania naprawcze mają kluczowe znaczenie. w leczeniu tak złożonego i niebezpiecznego urazu. Dlatego rehabilitacja opracowywana jest indywidualnie dla każdego pacjenta i polega na kompleksie następujących oddziaływań:
Dodatkowo należy odpowiednio zorganizować jedzenie, wzbogacając dietę o pokarmy bogate w białko, wapń krzem