Naprawianie hiperostozy jest jedną z bardzo rzadkich chorób układu mięśniowo-szkieletowego, która prowadzi do całkowitego unieruchomienia (ankylozy). Patologia nazywana jest również chorobą Leśniaków, na cześć słynnego francuskiego neurologa, który pierwszy opisał ją w latach 60. i wskazał na różnice od spondylozy, a także choroby Bekhtereva.
Choroba ta charakteryzuje się nadmiernym wytwarzaniem tkanki kostnej i jej powstawaniem w ścięgnach i więzadłach. Sole wapnia osadzają się pod podłużnym więzadłem kręgosłupa w przednich sekcjach krążka międzykręgowego. Fuzja rozpoczyna się pomiędzy kręgami odcinka piersiowego i szyjnego, po czym rozprzestrzenia się w kolumnie.
Ze względu na rzadkość i niewystarczający materiał do badań, nie ustalono dotychczas przyczyn hiperostozy. Istnieje kilka teorii opisujących czynniki wywołujące choroby:
W ostatnich badaniach ustalono ogólną naturę choroby - tkanka kostna ostatecznie tworzy się w wiązadłach, które są związane z biodrami, kolanami.
Wśród skarg pacjentów najczęstsze:
Do tej pory badanie rentgenowskie jest jedynym sposobem na zdiagnozowanie przedmiotowej patologii. Jednocześnie dość trudno jest wykryć oznaki choroby od razu, ponieważ jej objawy mogą pojawić się zaledwie 8-10 lat po rozpoczęciu rozwoju hiperostozy.
Informatywność radiografii zależy od objętości badania - ważne jest, aby wykonać nie tylko linię prostą, ale także rzut boczny kręgosłup. Pożądane jest również zrobienie migawki całej kolumny, a nie oddzielnych działów.
Z powodu niejasnych przyczyn choroby leczenie polega na złagodzeniu objawów: