Edytor pęcherza
Resekcja pęcherza, występująca u dzieci, jest złożoną wadą rozwojową. Przy takim naruszeniu nie ma przedniej ściany tego narządu, jak również segmentu ściany brzusznej. Rezultatem jest rozszczepienie zewnętrznych narządów płciowych, spojenia łonowego i cewki moczowej. Ból śluzowy samego pęcherza wybrzusza się przez ubytek przedniej ściany brzusznej. Ureters znajdują się w otwartej przestrzeni pęcherza moczowego, ponieważ mocz stale wypływa na zewnątrz. Wymiary witryny mogą się wahać od 3 do 10 cm.
Należy zauważyć, że exstrophy pęcherza odnosi się do patologii somatycznych i występuje dość rzadko. Według źródeł literackich naruszenie odnotowuje się nie częściej niż raz na 3000-5000 noworodków. W tym przypadku chłopcy są znacznie bardziej powszechni, około 2-6 razy.
Wraz z rozwojem choroby najczęściej diagnozuje się współistniejące zaburzenia, takie jak przepuklina pachwinowa i wnętrostwo.
W jaki sposób przeprowadza się leczenie i jaki jest wynik choroby?Jedynym leczeniem jest operacja. W przypadku jej braku około połowa dzieci nie ma 10 lat, a około 75% umiera w wieku 15 lat. Główną przyczyną śmierci dzieci jest wznosząca się infekcja dróg moczowych, która prowadzi do rozwoju przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, niewydolności nerek. W niektórych źródłach literackich istnieją informacje, że nieoperowani pacjenci żyli do 50 lat, ale w takich przypadkach wzrosło prawdopodobieństwo wystąpienia nowotworu złośliwego.
Biorąc pod uwagę powyższe fakty, zabieg chirurgiczny mający na celu wyeliminowanie wynicowania pęcherza, zwłaszcza u dziewcząt, powinien być wykonywany w okresie niemowlęcym - w ciągu 1-2 lat. W tym zabiegu chirurgicznym należy rozwiązać następujące zadania:
- stworzenie rezerwuaru dla gromadzenia moczu;
- zapobieganie infekcjom dróg moczowych;
wyeliminowanie możliwości zranienia błony śluzowej otwartego pęcherza; - tworzenie zewnętrznych narządów płciowych;
- stworzenie sztucznej cewki moczowej (u chłopców), w którą otworzą się kanały pęcherzyków nasiennych.
Warto zauważyć, że duże znaczenie ma badanie przedoperacyjne, które zwykle obejmuje ocenę funkcjonalności nerek, badania krwi, urografię, ultrasonografię, kolonoskopię, irygację. Po operacji wynik ocenia się za pomocą radiologicznego badania rentgenowskiego.