W przypadku zapalenia wsierdzia, zapalenia wewnętrznej wyściółki serca - dochodzi do zakażenia wsierdzia. Endokardium kieruje komory serca, zapewniając gładkość i elastyczność wewnętrznych komór. Często choroba ta nie występuje w izolacji, ale jest połączona z zapaleniem mięśnia sercowego (zapalenie warstwy mięśniowej serca) lub zapaleniem osierdzia (zapalenie zewnętrznej ściany serca). Ponadto, zapalenie wsierdzia często działa w następstwie innej, głównej choroby.
Klasyfikacja zapalenia wsierdziaZapalenie wsierdzia pochodzenie (etiologia) dzieli się na dwie duże grupy:
Zastanów się, jak manifestują się niektóre powszechne formy choroby.
Infekcyjne zapalenie wsierdzia
Objawy bakteryjnego zapalenia wsierdzia, które jest również nazywane podostrym septycznym, nie różnią się od objawów zakaźnej postaci choroby wywołanej przez inne mikroorganizmy. Z reguły pojawiają się dwa tygodnie po zakażeniu. Początek choroby może być różny lub wymazany.
Najczęściej choroba występuje przy gwałtownym wzroście temperatury ciała do 38,5-39,5 ° C, czemu towarzyszą dreszcze i zwiększona potliwość. Ponadto istnieją znaki takie jak:
W przyszłości rozwój choroby prowadzi do pojawienia się objawu "palców bębenkowych" - końcowych paliczków palców i palców stóp zagęszczających, uzyskujących wygląd pęków bębenkowych i paznokci - okularów zegarków na rękę.
Reumatyczne zapalenie wsierdzia
Ten typ choroby zwykle zaczyna objawiać się podczas pierwszego lub drugiego ataku stawów w reumatyzmie. Najczęstsze skargi charakteryzujące reumatyczne zapalenie wsierdzia to:
Endocarditis Löffler
We wstępnych stadiach zapalenia wsierdzia lek Leffler nie ma objawów klinicznych. Pacjent może jedynie obserwować objawy choroby podstawowej, która powodowała ciężką eozynofilię (ogólnoustrojowe choroby tkanki łącznej, nowotwory, białaczki itp.). Gdy choroba postępuje, jej typowymi objawami są:
Chroniczny rozwija się z czasem. niewydolność serca .
Rozpoznanie zapalenia wsierdziaZapalenie wsierdzia jest dość trudne do zdiagnozowania ze względu na różnorodność początkowych objawów choroby, różnorodność uszkodzeń tkanki serca i obecność objawów pozasercowych. Kompleks środków diagnostycznych obejmuje: elektrokardiografię, echokardiografię, badania krwi (ogólne, biochemiczne, immunologiczne). Dokładniejsza diagnoza jest przeprowadzana za pomocą rezonansu magnetycznego serca. Skuteczność leczenia w dużej mierze zależy od prawidłowej diagnozy (wykrycie postaci choroby).