Empiryczna wiedza o świecie - funkcje i metody
Osoba, która ma kontakt z otaczającym go światem, nie może wykorzystywać jedynie faktów naukowych i nieczułego logicznego osądu. Znacznie częściej potrzebuje wiedzy empirycznej do życia kontemplacji i pracy narządów zmysłów - wzroku, słuchu, smaku, węchu i dotyku.
Co oznacza wiedza empiryczna?
Cały proces wiedzy można podzielić na dwie części: teoretyczną i empiryczną. Pierwsze uznawane jest za najwyższe, ponieważ opiera się na problemach i prawach, które są ich rozwiązaniem. Ocena tego jako ideału jest dyskusyjna: teoria jest dobra dla procesów już zbadanych, których znaki już dawno zostały rozpatrzone i opisane przez kogoś innego. Wiedza empiryczna to zupełnie inna forma wiedzy. Jest oryginalny, ponieważ teoria nie może powstać bez analizy własnych uczuć z przedmiotu badań. Nazywa się to także kontemplacją zmysłową, co oznacza:
- Pierwotne przetwarzanie wiedzy o obiekcie. Przykład jest prymitywny: ludzkość nigdy nie dowie się, że ogień jest gorący, jeśli pewnego dnia jego płomień nie zostanie spalony przez kogoś.
- Początkowy moment ogólnego procesu poznawczego. Podczas niej osoba aktywuje wszystkie zmysły. Na przykład, odkrywając nowy gatunek, naukowiec wykorzystuje wiedzę empiryczną i ustanawia jego obserwację i rejestruje wszystkie zmiany w zachowaniu, wadze i kolorze osoby.
- Interakcja jednostki ze światem zewnętrznym. Sam człowiek jest nadal ssakiem, dlatego w procesie badań sensorycznych opiera się na instynktach.
Empiryczna wiedza w filozofii
Każda nauka ma unikalną wizję potrzeby korzystania z uczuć w procesie badania środowiska i społeczeństwa. Filozofia wierzy, że empiryczny poziom wiedzy jest kategorią, która służy wzmocnieniu więzi społecznych. Rozwijanie zdolności obserwacyjnych i wyobraźnia , osoba dzieli się swoim doświadczeniem z innymi i rozwija myślącą kontemplację - konstruktywną percepcję, wynikającą z symbiozy uczuć i wewnętrznego spojrzenia (punktu widzenia).
Znaki wiedzy empirycznej
Cechy charakterystyczne każdego badanego procesu nazywa się jego cechami. W filozofii zastosuj podobną koncepcję - znaki, ujawniające charakterystykę procesu. Cechy wiedzy empirycznej obejmują:
- zbieranie faktów;
- ich pierwotne uogólnienie;
- opis obserwowanych danych;
- opis informacji uzyskanych podczas eksperymentu;
- systematyzacja i klasyfikacja informacji.
Metody wiedzy empirycznej
Zrozumienie mechanizmu kategorii filozoficznej lub socjologicznej jest niemożliwe bez uprzedniego opracowania zasad prowadzenia badań. Empiryczny sposób poznania wymaga takich metod, jak:
- Obserwacja jest zewnętrznym badaniem obiektu, który opiera się na danych zmysłowych.
- Eksperymentalna interwencja w procesie lub jego reprodukcja w laboratorium.
- Pomiar - dając wyniki eksperymentalne w formie statystycznej.
- Opis - utrwalenie prezentacji otrzymanej od zmysłów.
- Porównanie to analiza dwóch podobnych obiektów w celu ujawnienia ich podobieństwa lub różnic.
Funkcje wiedzy empirycznej
Funkcje każdej kategorii filozoficznej oznaczają cele, które można osiągnąć poprzez jej zastosowanie. Ujawniają samą konieczność istnienia pojęcia lub zjawiska z punktu widzenia użyteczności. Empiryczny sposób poznania ma następujące funkcje:
- Edukacyjne - rozwija inteligencję i dostępne umiejętności.
- Zarządzanie - może wpływać na zarządzanie osobą przez ich zachowanie.
- Ewaluacja ewaluacyjna - empiryczna znajomość świata przyczynia się do oceny rzeczywistości bytu i jego miejsca w nim.
- Celem jest nabycie właściwych testów porównawczych.
Wiedza empiryczna - typy
Zmysłowy sposób zdobywania wiedzy może należeć do jednej z trzech odmian. Wszystkie są ze sobą powiązane i bez tej jedności empiryczna metoda poznawania świata jest niemożliwa. Te typy obejmują:
- Percepcja jest tworzeniem pełnoprawnego obrazu obiektu, syntezą doznań z kontemplacji całości wszystkich stron obiektu. Na przykład jabłko postrzegane jest przez osobę nie jako kwaśna lub czerwona, ale jako integralny obiekt.
- Sensacja jest empiryczną formą poznania, odzwierciedlającą w świadomości człowieka właściwości poszczególnych aspektów przedmiotu i ich wpływ na zmysły. Każda z cech jest odczuwalna izolowana od innych - smak, zapach, kolor, rozmiar, kształt.
- Prezentacja - uogólniony wizualny obraz obiektu, którego wrażenia powstały w przeszłości. Pamięć i wyobraźnia odgrywają ważną rolę w tym procesie: przywracają wspomnienia tego tematu pod jego nieobecność.