Niestrawność u dzieci
Zaburzenia procesów trawiennych są częstym towarzyszem dzieci w pierwszych latach życia. Niestrawność, jako jedna z chorób przewodu pokarmowego, może wystąpić w wyniku niedożywienia dziecka. Żywność może nie być odpowiednia dla dziecka pod względem składu, jakości, ilości. Nie ukształtowany system trawienny dla dzieci nie jest w stanie przejść testów, które łatwo pokonać przez układ trawienny u dorosłych. Dlatego dzieci nie zaleca się ostre, słone, tłuste, smażone potrawy. Niedopuszczalne jest przekarmienie dziecka, w pierwszych miesiącach życia choroba ta może wystąpić nawet u niemowląt, jeśli matka nie wchodzi w dietę i przestrzega zaleceń karmienia dziecka "na żądanie". Należy pamiętać, że zapobieganie niestrawności jest przede wszystkim prawidłową dietą dziecka. Ale co zrobić, jeśli diagnoza jest już wykonana?
Objawy i rodzaje niestrawności u dzieci
Niestrawność u dzieci często towarzyszą nudności i wymioty, biegunka, pogorszenie stanu ogólnego, nastrój. Dziecko z niestrawnością staje się blade, słabe, wykazuje obojętność w otoczeniu, pogarsza się apetyt, pogarsza się jego sen. Istnieją różne rodzaje niestrawności u dzieci, takie jak zwykła dyspepsja (lub dyspepsja czynnościowa) i dyspepsja toksyczna (zgniły lub fermentacyjny) niestrawność. W przeciwieństwie do prostego - z toksyczną niestrawnością w wyniku działania gnilnych bakterii na organizm dziecka, nie tylko zaburzenie metaboliczne występuje, wątroba, układ sercowo-naczyniowy może ucierpieć.
Leczenie niestrawności u dzieci
Kiedy pojawiają się pierwsze objawy prostej dyspepsji, zaleca się czasowe zaprzestanie karmienia, w małych dawkach, aby pić dziecko z przegotowaną wodą. Uzupełnianie płynów ustrojowych jest konieczne, ponieważ wymioty i biegunka odwadniają organizm. Dodatkową pomocą dla układu pokarmowego dziecka będzie spożycie preparatów enzymatycznych. Jeśli stan chorobowy został spowodowany przez zażywanie określonego produktu lub leku, konieczne jest wykluczenie go później.
Podczas gdy dziecko, które cierpi z powodu prostej dyspepsji, nie wymaga hospitalizacji, z toksyczną dyspepsją, leczenie w domu jest niemożliwe. W szpitalu, w zależności od ciężkości choroby, przepisywane są różne leki, dieta, ograniczenia żywieniowe, płukanie żołądkowo-jelitowe.