Tętniak aorty brzusznej
Ściany jednego z największych naczyń krwionośnych, aorty, składają się z kilku równoległych warstw, które ściśle przylegają do siebie. Kiedy ich normalna struktura zostaje zakłócona, między tkankami, przez które przepompowywana jest krew, tworzą się nienormalne ubytki i kanały. W medycynie opisane zjawisko nazywa się "wycinającym tętniakiem aorty". Patologia odnosi się do bardzo poważnych chorób, które stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia.
Przyczyny i objawy złuszczającego tętniaka aorty
Czynniki wywołujące tę anomalię:
- nadciśnienie;
- miażdżyca;
- kiła;
- niedokrwienie ścian aorty;
- wrodzone wady naczyń krwionośnych;
- zamknięte urazy jamy brzusznej i klatki piersiowej;
- zator bakteryjny;
- sąsiadujące procesy patologiczne, które mogą uszkodzić aortę;
- wyczerpanie nerwowe, przeciążenie psycho-emocjonalne.
Objawy przedmiotowej choroby różnią się w zależności od stopnia rozprzestrzeniania się tętniaka, ale zwykle obserwuje się następujące objawy:
- silny ból migracyjny;
- duszność ;
- osłabienie mięśni;
- utrata przytomności;
- zwiększone pocenie;
- asymetria pulsu;
- sinica skóry;
- chrypka;
- skoki ciśnienia krwi;
- śpiączka.
Pomoc w nagłych wypadkach w przypadku tętniaka rozwarstwiającego aorty
Niemożliwe jest niezależne odciążenie pacjenta, dlatego jedynym zalecanym wydarzeniem w obecności powyższych objawów klinicznych jest pilne wezwanie zespołu specjalistów.
Po hospitalizacji ofiara otrzyma odpowiednią opiekę medyczną i przeprowadzone zostaną procedury intensywnej terapii.
Diagnostyka i leczenie wycinającego tętniaka aorty
Udoskonalenie diagnozy odbywa się w kilku badaniach:
- izotopowa angiografia;
- Ultradźwięki serca ;
- aortografia;
- radiografia;
- echokardiografia.
Terapia rozważanej patologii odbywa się w trybie pilnym na oddziale kardiochirurgii. Oderwanie ściany aorty jest stanem ostrym i zagrażającym życiu. W przypadku pęknięcia naczynia krwionośnego niezwykle rzadko zdarza się uniknąć śmierci, nawet jeśli lekarze prawidłowo i szybko wykonali niezbędne czynności.
Po znieczuleniu i usunięciu pacjenta ze stanu szoku ocenia się ciężkość i powierzchnię rozsiania tętniaka. W zależności od tego, zalecana jest indywidualna terapia zachowawcza lub operacja odbudowy aorty.