Do leczenia szyjki macicy stosuje się liczne metody chirurgiczne do amputacji i częściowego wycięcia tkanki szyjki macicy. Która metoda zostanie zastosowana, zależy od diagnozy, obszaru patologii, wyników badań i innych wskaźników, które lekarz ocenia i decyduje, czy dana operacja jest odpowiednia.
Jeśli kobieta ma patologię zewnętrznych tkanek nabłonkowych szyjki macicy, powikłaną deformacją i przerostem, można zalecić diatermoconizację.
Diatermoconizacja szyjki macicy to stożkowe usunięcie części szyjki macicy za pomocą elektrochirurgii. Tkanka patologiczna jest wycinana w formie stożka, skierowana wąsko w kierunku szyjnego gardzieli.
Prowadzenie diomatokonizacji w schemacie leczenia szyjki macicy jest skuteczne w następujących przypadkach:
Operacja jest zwykle zalecana na okres od 6 do 8 dni cyklu miesiączkowego. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, ponieważ jest dość bolesny. Za pomocą elektrody z drutem tnącym wykonuje się okrągłe nacięcie o głębokości do 15 mm i szerokości równej szerokości uszkodzenia. Kręgosłup w kształcie stożka jest usuwany z rany i przesyłany do analizy do laboratorium.
Ta procedura zwykle odbywa się bez powikłań, ponieważ podczas niej tkanka szyjki jest kauteryzowana, co eliminuje krwawienie. W celu najszybszego wygojenia można potraktować ranę roztworem nadmanganianu potasu, a po zakończeniu wyładowania wstawić czopki lub tampony na bazie rokitnika i olejku z dzikiej róży.
W rzadkich przypadkach możliwe są powikłania w postaci zaburzeń cyklu, zapalenia, krwawienia. Bardziej poważne konsekwencje są endometrioza i niedrożność kanału szyjki macicy.
Pomyślnie przeprowadzona diatermoconizacja szyjki macicy nie wpływa w żaden sposób na ciążę, ponieważ 97% kobiet doświadcza całkowitego wygojenia i naprawy uszkodzonych tkanek.