Dzień Piotra i Fevronii - historia święta
Historia świętego Piotra i Fevronii została odzwierciedlona w kalendarzu prawosławnym i obchodzona jest 8 lipca jako święto, zbiegające się z datą Dnia Rodziny, Miłości i Wierności. Święci mają również imiona Dawida i Eufrozyny i przez wiele stuleci są czczeni w Rosji jako patronki rodzinnego ogniska. Po Ivan Kupala Święta przyniosły tradycję pływania, nie bojąc się syren - wierzą, że odpływają, a staw staje się bezpieczny.
Historia wakacji
Dzień rodziny, miłości i lojalności zawdzięczamy miastu Murom. Po pierwsze, pragnienie połączenia Dnia Miasta z chrześcijańskim świętem powstało w maju 2001 roku. Administracja nie tylko poparła ten pomysł, ale także podjęła próbę nadania święcie statusu Wszechrosyjskiego. Osiem lat minęło zanim rok 2008 został ogłoszony głową państwa w roku rodziny, a Kościół chrześcijański pobłogosławił inicjatywę mieszkańców Murom.
Prawdziwa historia o miłości i wierności Piotra i Fevronii
Żadne miasto na świecie nie może pochwalić się tak wieloma świętymi jak Moore. Ale nawet w tym kontekście Dzień Piotra i Fevronii wyróżnia się niezwykłą historią świąt. Na początku XIII wieku, za panowania księcia Piotra, pojawił się w Muru wąż, który wygłosił okrzyk mieszkańców, aby wyszli z nim do walki. Książę Piotr, trzymając miecz, otrzymany od Archanioła Michała, przyjął wyzwanie. W trudnej walce zło zostało pokonane, ale książę został zraniony piszczącym mieczem, a jego ciało pokryte było ranami.
Krążyły pogłoski o zdolnościach leczniczych Fevronii do Muromu. Książę zwrócił się o pomoc do dziewczyny ze wsi Laskovo, przyjęła ją w zamian za obietnicę ożenku. Kazała Fevronii zwilżyć całe ciało księcia miksturami leczącymi, z wyjątkiem jednej rany. 
Choroba minęła, a książę chciał złamać słowo, postanowił spłacić złoto i srebro. Ale odmówiła przyjęcia prezentów Fevronii, odesłała je z powrotem.
Z biegiem czasu choroba powróciła do księcia i zobaczył sen we śnie. Anioł przypomniał mu o jego czynie, o tym, że obraził Fevronię. Książę wyznał i udał się do wioski, gdzie jego dziewczyna wybaczyła i uzdrowiła. Książę ożenił się z weselem i uzdrowili w pokoju i harmonii. Ale oni nie zaakceptowali bojarów zwykłej wieśniaczki, postanowili ją wydalić. Fevronia wyszła i zabrała ze sobą księcia Piotra, a w międzyczasie zaczęły się walki, choroby i głód. Nie wytrzymali testów bojarów i poprosili Piotra o powrót. Długo rządzili, wychowywali dzieci, a lata później Piotr złożył śluby zakonne i udał się do klasztoru pod imieniem Dawid. Fevronia przyjęła monastycyzm pod nazwą Efrosinya. Za zgodą umarli tego samego dnia i godziny.