Zakażenie CMV
W rodzinie wirusów opryszczki jest jeden specjalny przedstawiciel zdolny do oddziaływania na prawie wszystkie systemy i narządy człowieka. Ponadto ma wiele sposobów przekazywania, co powoduje jego powszechne rozpowszechnienie. Cytomegalowirus lub zakażenie CMV, zgodnie z wynikami badań medycznych, dotyka prawie 100% populacji świata przed 50 rokiem życia. Jednocześnie nadal nie można całkowicie wyleczyć choroby.
Przewlekłe i ostre zakażenie CMV
W rzeczywistości, zaraz po zakażeniu wirusem cytomegalii można powiedzieć, że choroba przeszła do postaci przewlekłej. Nawet przy wdrażaniu skutecznych interwencji terapeutycznych komórki patologiczne pozostają na zawsze w ciele, pozostając w formie utajonej lub nieaktywnej. Jednak wszelkie objawy są całkowicie nieobecne lub tak niespecyficzne, że dana osoba nie jest świadoma obecności danej infekcji.
Objawy zakażenia CMV w normalnym stanie odporności:
- słabość;
- ból gardła, ból gardła;
- coryza;
- podwyższone węzły chłonne;
- bóle głowy;
- kaszel;
- bóle stawów, ból mięśni;
- podwyższona temperatura ciała;
- zaburzenia trawienia .
Jak widać, obraz kliniczny przypomina bardziej ARVI lub ORZ, mononukleoza . Zwykle po 2-5 tygodniach układ immunologiczny hamuje reprodukcję komórek wirusowych, a CMV wchodzi w fazę utajoną, a zatem w postaci przewlekłej. Nawroty mogą wystąpić z pogorszeniem stanu zdrowia, zakażeniem innymi rodzajami opryszczki.
Ostry wirus cytomegalii jest typowy dla osób cierpiących na niedobór odporności - HIV, hemoblastoza, choroby limfoproliferacyjne, a także pacjenci, którzy przeszli operację przeszczepu narządu. W takich przypadkach zakażenie CMV jest uogólnione, powodując ciężkie zmiany narządów wewnętrznych:
- nadnercza;
- miąższ wątroby;
- nerka;
- trzustka;
- śledziona;
- jelita;
- śluzowe oczy;
- stawy;
- nerwy obwodowe;
- mózg;
- gruczoły ślinowe;
- płuca.
Wrodzona i nabyta infekcja CMV
Opisane choroby mogą być zakażone drogą płciową, domową, fekalno-ustną i pionową (w macicy matki), w drugim przypadku wirus cytomegalii prowadzi do poważnych konsekwencji. Do 12 tygodni wzrostu płodu infekcja powoduje poronienie. Po tym okresie istnieje prawdopodobieństwo, że dziecko urodzi się z wrodzoną chorobą cytomegalii, zaburzeniami rozwojowymi. Pozostałe sytuacje nabytej infekcji CMV występują w przewlekłej nieaktywnej lub uogólnionej postaci, jak opisano powyżej.
Rozpoznanie zakażenia CMV
Jest prawie niemożliwe, aby niezależnie podejrzewać obecność tego typu opryszczki z powodu niespecyficzności jej objawów. Dermatologiemu można postawić dokładną diagnozę, ale tylko po badaniach laboratoryjnych:
- analiza próbek płynów biologicznych pod kątem obecności komórek olbrzymich;
- wykrywanie CMV przez diagnostykę PCR;
- wykrycie antygenów odpornościowych surowicy na wirusa cytomegalii.
Leczenie zakażenia CMV
Przy zwykłym przebiegu rozważanej choroby z objawami przypominającymi zespół mononukleozy, ostrej infekcji wirusowej dróg oddechowych lub ostrych infekcji dróg oddechowych, a także przenoszeniem wirusa, specjalna terapia nie jest wymagana.
Leczenie w przypadku uogólnienia procesu odbywa się za pomocą leków antywirusowych:
- Gancyklowir;
- Foxarnet;
- Walgancyklowir;
- Cytotect.
Po przeniesieniu zakażenia do postaci utajonej terapia zostaje zakończona, ponieważ leki te są wysoce toksyczne.
Zapobieganie zakażeniu CMV
W tej chwili nie ma skutecznych środków mających na celu zapobieganie zakażeniu wirusem. Dlatego profilaktyka jest przeprowadzana wyłącznie u kobiet w czasie ciąży poprzez regularne badania krwi na obecność gigantycznych komórek.