Ubrania starożytnych Chińczyków
Chiny to jedna z najstarszych pierwotnych cywilizacji, która powstała w II-III tysiącleciu pne. Przez długi czas kraj był odizolowany od świata zewnętrznego. Być może właśnie to pozwoliło stworzyć własną unikalną kulturę i tradycje. Stroje starożytnych Chińczyków są bardzo jasne. Warto zauważyć, że ich garderoba była na ogół dość zróżnicowana. Przecież Chiny to duży kraj, a klimat na północy jest wyjątkowo ostry, a na południu ciepło zmienia się z zimna.
Starożytny chiński styl
Najpierw trzeba oddać hołd starodawnym mistrzom, którzy przez dwa tysiące lat pne nauczyli się robić jedwabne i cienkie tkaniny z konopi i bawełny.
Zasada dostosowywania strojów męskich i damskich była jedna i ta sama. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety nosili długie koszule z zapachem i szerokie spodnie . Ten kostium był uważany za spód odzieży i był nazywany "Ishan". Tak więc garnitury kobiece i męskie były niemal identyczne.
I tylko w erze Tang chińskie kobiety mogły nosić swetry i spódnice, które przypominały europejską modę. Spódnice miały trójkątne wycięcia na biodrach. Przez nich była widoczna kurtka.
Główną cechą wyróżniającą strój starożytnych Chińczyków dla kobiet był luksusowy haft z kolorowymi wzorami. Chińczycy jako wielbiciele symboli i znaków nie zostawili nawet kostiumów bez nich. Tak więc kwiaty narcyza i haftowane śliwkami na sukience oznaczały zimę, piwonia reprezentowała wiosnę, lotos stał się symbolem lata i słońca, chryzantema kojarzyła się z jesienią. Wszystkie projekty na strojach były w kółko, które nazywało się "Tuan". Jedno z najłagodniejszych stworzeń, motyl, było symbolem szczęścia rodzinnego. Para kaczek mandarynek symbolizowała związek zakochanej pary.
Na sukienkach starożytnych Chińczyków haftowano nie tylko kwiaty, ptaki i owady. Coraz powszechniejsze były hafty ilustrujące różne sceny i dzieła literackie, a popularne były wizerunki młodych mężczyzn i kobiet.
W Chinach zawsze dbał o wygląd. Opieka własna była uważana za coś obowiązkowego, subtelnego i subtelnego.
