Chomka (lub choroba Kare'a) jest bardzo uporczywą chorobą wirusową. Nawet w temperaturze -24 ° C wirus distemper psa zachowuje zdolność rozprzestrzeniania się. Według złożoności przebiegu i odsetka zgonów, ta choroba ustępuje jedynie wściekliźnie. Ale, w przeciwieństwie do niego, człowiek zaraza nie może się zarazić. Również pies, który kiedyś chorował, z reguły już go nie cierpi.
Wirus wymiotów jest zlokalizowany w jednej części ciała. W zależności od tego, która część ciała jest najbardziej podatna na infekcję, wyróżnia się kilka postaci tej choroby. Objawy tych postaci różnią się, ale w czystej postaci żadna z nich nie występuje.
Zazwyczaj wirus dżumy psa jest przenoszony przez owady i robaki, ale zwierzę może złapać chorobę od innych zwierząt. Chory pies jest w stanie zainfekować zdrowe nawet przez oddychanie, a wydzielina z nosa i oczu pozostaje zakaźna nawet przez 3 miesiące po odzyskaniu zwierzęcia.
Chumka nie jest chorobą sezonową, ogniska tej choroby mogą wystąpić o każdej porze roku.
Koty mają również chorobę zwaną distemper. Są to jednak dwie różne choroby, które nie są przenoszone z kota na psa i odwrotnie.
Jeśli podejrzewasz, że Twój pies jest chory na gorączkę, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem. On określi formę choroby i zaleci odpowiednie leczenie. Nie ma specjalnych preparatów dla tej choroby, podjęto tylko zestaw środków, które zwiększają odporność zwierzęcia i eliminują objawy choroby.
Ziołowe napary i soki warzywne pomagają wyeliminować toksyny z organizmu psa, zwiększają odporność. Weterynarz może przepisać napary z kozłka, lipy, rumianku i soku z marchwi.
Jest to pożądane, gdy pies został znaleziony z plagą:
Każdego roku konieczne jest wykonanie obowiązkowego szczepienia psa od zwierzęcia. Pierwszą inokulację wykonuje się dla szczeniąt w wieku 3 miesięcy. Następną inokulację wykonuje się za pół roku, a następnie co roku. Odmładzanie u dorosłych psów jest łatwiejsze, ponieważ szczenięta nie rozwinęły jeszcze swojej wystarczającej odporności. Więc nie przegap pierwszego szczepienia swoich zwierząt.
Konsekwencją tego zjawiska u psów jest utrata wzroku, słuchu i węchu, nerwowe tykanie, a nawet zaburzenia psychiczne.