W kości czaszki znajduje się kilka ubytków komunikujących się z jamą nosową z wąskimi otworami, są to zatoki przynosowe (zatoki dodatkowe). Są one reprezentowane przez sparowaną przednią, parą zatoki szczękowej i sparowany labirynt kratownicowy, a także niesparowaną zatoką w kształcie klina. Głównym celem zatok jest nawilżanie i ogrzanie powietrza, zanim przejdzie ono w dolne partie układu oddechowego.
Cechy struktury zatokZatoki przynosowe są pokryte śluzówką, która stale wytwarza niewielką ilość śluzu, aby oczyścić powietrze wdychane z brudu i zarazków. Jeżeli błona śluzowa zatok zacznie się zarażać i stanie się zaogniona, to znacznie zgęstnieje i zaczyna wytwarzać więcej śluzu. Pogrubiony śluz zatka otwory zatok przynosowych, co stanowi przeszkodę dla wymiany powietrza i odpływu śluzu. W rezultacie dochodzi do nagromadzenia lepkiego śluzu, rozwijają się procesy ropne.
Jeśli patologiczny proces w zatokach podrzędnych trwa długo (ponad dwanaście tygodni), jest uważany za przewlekły. Ta postać choroby rozwija się najczęściej w wyniku nieleczonego lub nieleczonego ostrego zapalenia zatok, ale mogą również odgrywać rolę czynniki traumatyczne, skrzywienie przegrody nosowej, reakcje alergiczne, próchnica zębów, nowe narosty w nosie, palenie tytoniu itp. Dowiadujemy się, jakie są objawy przewlekłego zapalenia zatok u dorosłych, i jak go leczyć.
Manifestacje długoterminowej obecnej postaci choroby nie są tak intensywne jak w ostre zapalenie zatok i stają się bardziej wyraźne wraz z postępem procesów ropnych w zatokach. Można jednak podejrzewać chorobę z pewnych przyczyn, co powinno stanowić powód do poszukiwania pomocy medycznej i prowadzenia badań diagnostycznych. Tak więc głównymi objawami są:
W większości przypadków przewlekłe zapalenie zatok jest podatne na konserwatywne leczenie złożone. Uwzględnia to fakt, że w przeciwieństwie do ostrych procesów w zatokach przynosowych z przewagą patogennej monoflory, w przewlekłym procesie występują stowarzyszenia mikroflory (paciorkowce, gronkowce, pneumokoki, Pseudomonas aeruginosa i tak dalej). Leczenie farmakologiczne przewlekłego zapalenia zatok obejmuje:
Czasami wymagana jest interwencja chirurgiczna: wymywanie śluzu przez cewnik zatokowy, przebicie jamy nosowej, operacja usunięcia guzów, prostowanie przegrody nosowej itp.
Metody fizjoterapii - prądy dynamiczne, terapia UHF, inhalacja itp. Są dość skuteczne w przewlekłym zapaleniu zatok. Ważne jest, aby przeprowadzić pełny kurs terapeutyczny zgodnie ze wszystkimi zaleceniami lekarskimi, aby zapobiec nawrotom.