Chernobog - słowiański władca ciemności
Słowianie zawsze głośno chwalili jasnych bogów, a ciemni byli potajemnie wypowiadani, ich imiona zachowały się w starożytnych manuskryptach. Na tej liście i jeden z najsilniejszych bogów Ciemności - Czernobog, bał się i składał w ofierze, biorąc pod uwagę ucieleśnienie Siły Zła. Wierzono, że ten bóg pomaga w wojnie i handlu, ale wymagał specjalnych poświęceń.
Kto jest Chernobog?
Bóg Chernobog starożytnych Słowian uważany był za odwiecznego wroga Yasun, ucieleśnienie mrocznych sił nie tylko na świecie, ale także w samym człowieku. Bali się go i prosili o pomoc, ale nie ustawili bożków. W mitologii mówi się, że ten bóg narodził się w ciemności Navi, kiedy Svarog wykuł świat w swojej kuźni Nieba. Rodzice byli cieniem i echem ukrytych pragnień pierwszych żywych stworzeń. To stworzenie zaabsorbowało najbardziej okrutne zwyczaje ludzi i ciemne iskierki światła bogów, główne dążenie Chernoboga - zniszczenie.
Istnieje wersja, rzekomo po przyjęciu chrześcijaństwa, obraz tego boga ciemności przekazany świętemu Kasjanowi, który jest uważany za złego twórcę wszelkiego zła ludzkiej rasy. Dzień Czernoboga przypada w poniedziałek, który Słowianie nazywali pierworodnym lub niegodziwcem. Dlatego w pierwszym dniu tygodnia nie można było rozpocząć ważnej działalności, przydzielono jej do wykonywania publicznych egzekucji i kar.
Symbol Chernobog
Wielu badaczy nazywa Czarnoboga Czarnym Wężem lub Temnowitem, symbolem odmowy, przeciwwagą dla Dobra. Jego główną cechą jest wyjątkowość, dlatego tylko ludzie, którzy rozumieli swoją wyjątkowość, mieli prawo chronić Czernobog. Symbole Temnovita:
- koń czarnego koloru;
- latawiec;
- drewno orzechowe lub bukowe;
- jednostka;
- czaszka.
Astronomowie uważają planetę Saturn za symbol Czarnego Boga. Ludy słowiańskie przedstawiały tego boga jako ogromny bazyliszek - potwora z głową węża i ludzkim ciałem. Wierzono, że może zmienić się w człowieka, można go spotkać na obrazie zarówno starca, jak i młodego człowieka. Moc Czarnoboga jest ogromna, jedyne, czego się boi, to promienie Słońca. Zaloguj się Chernoboga:
- Ciemny kwadrat, który wskazuje na uosobienie sił Ciemności.
- Korzenie drzewa, jako podstawę bycia z upierzeniem strzały z drugiego końca symbolu.
Chernobog - słowiańska mitologia
Nasi przodkowie wierzyli, że dobro i zło powinny być w równowadze, więc pogodzili się z istnieniem boga ciemności. Poproszono go o pomoc w handlu i wojnie. Chernobog wśród Słowian uważany był za władcę Looking Glass, gdzie prawa strona niosła zło, a lewa strona była dobra. Dlatego w legendach mówi się, że Temnovit jest właścicielem koła losu, w którym kierunku się obraca, tak też będzie los człowieka :
- we właściwym kierunku - na nieszczęścia i nieszczęścia;
- po lewej stronie - do bogactwa.
Belobog i Chernobog
W przeciwieństwie do Czernoboga istniał jasny bóg - Belobog, brat Czarnego Pana, razem utrzymywali równowagę świata. Dla Słowian Belobog był uosobieniem Dobra, które:
- pochłonęła istotę bóstw Svarogh , Łada i Peruna;
- poprowadził osobę do prawdziwej ścieżki;
- przyciąga energię światła.
Zgodnie z wierzeniami, jasny bóg obdarzył sukcesem dobre uczynki, ciemność rozprowadzała miarę nędzy na wszystkich. Słowiański Czernobog był władcą królestwa zaświatów, bogiem wszechświata. Dlatego zawsze był chwalony na ucztach na cześć zwycięstw. Słowianie wierzyli, że Czernobog jest energią ciemności, żyjącą w każdym człowieku, co prowadzi do zniszczenia, zarówno na polu bitwy, jak iw umysłach ludzi.
Chernobog i Mara
Słowianie wierzyli, że Mroczni Bogowie są ze sobą nierozerwalnie związani, ale każdy z nich wykonuje swoje zadania. Jak Chernobog i Marin lub Mara. Jeśli Darkovit był uważany za ucieleśnienie Ciemności, jednego z bogów Navi, to Maru był nazywany patronką Navi, twarzą śmierci i zwiastunem nieszczęścia. W legendach zachowało się kilka zdjęć Mareny:
- Czarnooka dziewczyna w jasnych szatach o ciemnych włosach, w których trzymają sierpy.
- Brzydka stara kobieta w czarnej sukni z kosą.
- Zielonookie piękno, dając pokusę.
- Upiorna dziewica to przezroczysty Morok.
Maru został nazwany zjednoczony na dwóch obrazach: stare kobiety i dziewczęta, Matka Ciemnych Sił i mądry nauczyciel, który utrzymuje doświadczenie wszystkich poprzednich żyć, testuje ludzi na siłę woli, wytrzymałość i odwagę. Tworząc takich Mrocznych Władców, Rosjanie nauczyli się nie bać śmierci, aby móc oddzielić dobre uczynki od złych, aby poznać ścieżkę bogów Światła w przeciwieństwie do ścieżki bogów Ciemności.
Chernobog i Velez
Istnieje wersja o nazwie Temnovita - Velez , tak to nazywają mity Bałtów, co oznacza "diabeł". Rusich również szanował Velesa jako boga bydła i prosił go o uratowanie stada, ponieważ w tamtych czasach obecność krów i koni była wskaźnikiem bogactwa. Przyczyną podwójnej interpretacji jest błędne tłumaczenie, które interpretuje pojęcie "bestialskiego" boga jako "dzikiego" i "okrutnego".
Jeśli Czernobog - słowiański władca ciemności, to Veles - strażnik prawdy, który monitoruje przestrzeganie praw i karze nieposłusznych. Rusichs przeczytał ją 19 grudnia, Nikolowi Vodyanemu, w annałach ten bóg nazywany jest także Volkh lub Lizard. Szczególnie czczony i syn Veles - Volhovets, który został uznany za boga polowań i zdobyczy, władca wód, a także - obrońca żołnierzy.
Rytuały Czernoboga
Słowianie wierzyli, że Czernobog - patron Ciemności, żyje w podziemnym świecie, który znajduje się daleko w lodzie na północy. Dlatego należy go uhonorować nie ciepłymi słowami uwielbienia, ale zimnymi przekleństwami, które były robione podczas wielu świąt. Tak opisuje ceremonię Helmholde w kronikach słowiańskich. Raz na dziesięć lat, pod koniec każdego sezonu, prowadzono specjalne rytuały, których celem było uspokojenie Temnowa, aby nie skrzywdził ludzi.
Ceremonie odbywały się o zmroku, Rosjanie gromadzili się w pobliżu kłonicy żywności, intonując zaklęcia z chóru i spadając. I wszyscy musieli płakać, płakać ze łzami i składać ofiary. Drewniane lalki zachowywały się jak ofiary, po ceremonii były zakopywane w ziemi, zresztą o każdej porze roku, nawet w zimie. Zgarneli śnieg i powalili ziemię. Obrzęd został uznany za zakończony dopiero po złożeniu ofiary.