Kocioł na drewno
Przy zbliżającym się zimowym mrozie coraz częściej myślimy o dostarczaniu ciepła i komfort w domu. Ktoś pierwszy będzie się martwić ocieplenie mieszkań i ktoś - o systemie grzewczym. Ostatnio wśród konsumentów wyraźnie wzrosło zapotrzebowanie na kotły na paliwo stałe. Obejmują one, z reguły, pelety, drewno i modele uniwersalne, które działają na odpowiednich rodzajach paliwa.
Z kolei kotły na drewno kominkowe są różnego rodzaju - spójrzmy na każdy z nich bardziej szczegółowo.
Kotły na paliwo drzewne dla domu
Kotły, w których drewno jest wykorzystywane jako paliwo, również mogą się różnić. W zależności od zasady spalania paliwa rozróżnia się trzy takie typy:
- kotły pirolityczne;
- kotły typu świecącego;
- Kotły klasyczne spalanie.
Jednym z najczęstszych typów kotłów opalanych drewnem jest obecnie piroliza. Jest to bardzo potężna jednostka o złożonym systemie organizacji, której praca opiera się na zasadzie zgazowanego spalania drewna. W praktyce oznacza to, że kocioł do pirolizy najpierw uwalnia tak zwany gaz drzewny z załadowanego drewna opałowego, a następnie spala go w oddzielnym ceramicznym palenisku. To znacznie wydłuża czas spalania i sprawność samego kotła (do 90%).
Kocioł pirolityczny do ogrzewania drewna jest długim piecem, ponieważ umożliwia ładowanie paliwa raz na 12-24 godziny, co jest bardzo wygodne w codziennym życiu. Ale ta jednostka ma swoje oczywiste wady:
- wysoki koszt;
- duża waga i wymiary;
- niewielka objętość komory ładunkowej na drewno opałowe, która musi zostać pocięta na małe kłody;
- konieczność stosowania bardzo suchego drewna opałowego (ich wilgotność nie powinna przekraczać 20%, co odpowiada dwuletniemu wstępnemu przechowywaniu).
Najpopularniejsze modele pirolitycznych kotłów opalanych drewnem to czeski ATMOS i VERNER.
Tak zwane kotły jarzeniowe mogą wykorzystywać nie tylko drewno opałowe, ale również węgiel i pracują na jednym ładunku do 30 godzin z rzędu. Jednak nie są one tak silne i, podobnie jak piroliza, nie dają możliwości przeładowania drewna opałowego w dowolnym momencie. Zasada działania tego typu kotła jest następująca: płaszcz wodny jest budowany na całej wysokości konstrukcji, a paliwo w komorze, po spaleniu, powoli się tli, niczym świeca, od góry do dołu.
Bałtyckie znaki towarowe "Świeca" i "Stropuva" są bardzo powszechne w tego typu kotłach na paliwo stałe.
Wreszcie najprostszy kocioł na drewno to klasyczny kocioł. Takie modele cechuje łatwość konserwacji i atrakcyjna cena. Spalanie odbywa się w sposób naturalny, co oznacza niekontrolowany sposób, dlatego drewno opałowe szybko się spala. Można temu zapobiec poprzez specjalną klapę powietrza podłączoną do czujnika temperatury wody w kotle lub zasobnik ciepła (w bardziej zaawansowanych modelach). Z minusów klasycznych kotłów zauważamy stosunkowo szybkie spalanie paliwa. Najpopularniejsze modele to "Galmet", "SAS", "Sime", "ATON", "Wichlaczh", "Biasi".
Zgodnie z materiałem produkcji, kocioł na drewno może być wykonany z żelaza i stali.
Kotły żeliwne są trwałe, odporne na korozję, a także posiadają 
możliwość wymiany lub zwiększenia sekcji (i odpowiedni wzrost mocy). Ale jednocześnie mają niższą sprawność cieplną, są bardziej wrażliwe na temperatury (zimne drewno opałowe nie może być załadowane z ulicy), a samo żelazo jest delikatnym metalem, który należy wziąć pod uwagę podczas transportu i instalacji.
Z kolei kotły stalowe są lżejsze, są odporne na uderzenia i wygodniejsze w utrzymaniu i naprawie. Jednak są one podatne na korozję i mają ograniczoną pojemność.
Jeśli chodzi o paliwo, wszystkie kotły opalane drewnem mogą pracować na brykietach i odpadach drewnianych.