Procedura cewnikowania jest procesem wprowadzania cewnika do naturalnego jamy ciała (w tym przypadku pęcherza moczowego przez cewkę moczową). Cewnik to pusta wewnątrz tuba - plastik, guma lub metal.
Manipulację cewnikowania pęcherza przeprowadza się w celu:
Głównym narzędziem tej procedury są cewniki.
Do zabiegu stosuje się z reguły cewniki nr 16-20. Cewniki z tworzywa sztucznego, metalu lub gumy muszą być sterylizowane przez pół godziny.
Stosowane są również cewniki elastyczne. Są one sterylizowane w roztworze oxycyanidu rtęci. Cewniki z elastycznej tkanki sterylizuje się w parach formaliny.
Przed wykonaniem zabiegu lekarz medyczny musi umyć ręce, myjąc je najpierw mydłem, a następnie wycierając je alkoholem.
Bezpośrednio proces umieszczania cewnika w pęcherzu u kobiet nie jest szczególnie trudny.
Jeżeli celem procedury było zmierzenie ilości pozostałego moczu, wówczas izolowany mocz wlewa się do pojemnika pomiarowego. Jeśli manipulacja dążyła do celu wkroplenia, to po wprowadzeniu leku cewnik zostaje usunięty. Podczas cewnikowania w celu drenażu pęcherza, roztwór soli wstrzykuje się do balonika na końcu cewnika.
W przypadku niedostatecznego napełnienia pęcherza może dojść do uszkodzenia jego ściany. Aby temu zapobiec, pracownik służby zdrowia musi pociąć pęcherz w obszarze nadłonowym.
Innym poważnym powikłaniem jest rosnąca infekcja, której zapobieganie personelowi medycznemu prowadzącemu tę procedurę powinien przestrzegać zasad antyseptyki i septyk.
Przy częstym cewnikowaniu kobiety mogą również rozwinąć się w gorączkę cewki moczowej, co objawia się wzrostem temperatury spowodowanym wchłanianiem zainfekowanych treści przez uszkodzenie błony śluzowej kobiecej cewki moczowej. Dlatego roztwór dezynfekcyjny lub antybiotyki są podawane do pęcherza przed usunięciem cewnika.