Terapia antybiotykowa
Leczenie niektórych chorób wymaga obowiązkowego stosowania miejscowej lub ogólnoustrojowej terapii antybakteryjnej mającej na celu zahamowanie aktywności patogenów w procesie zakaźnym i zapalnym.
Zasady terapii przeciwbakteryjnej
Antybiotyki są podzielone na grupy i klasy, które różnią się spektrum działania, właściwościami farmakodynamicznymi i farmakokinetycznymi. Cel antybiotyków i wybór danego leku opiera się na kilku kryteriach. Rozważmy te główne.
Ścisły dowód
Nowoczesna terapia antybakteryjna jest wykonywana tylko wtedy, gdy w ciele występują oznaki zakaźnego procesu o wysoce prawdopodobnej lub udowodnionej bakteryjnej naturze. Nieuzasadnione przyjmowanie antybiotyków prowadzi do zwiększenia oporności w mikroflorze i zwiększa ryzyko niepożądanych reakcji. Profilaktyczna antybiotykoterapia jest dozwolona tylko wtedy, gdy:
- wysokie ryzyko infekcji podczas operacji;
- ciężkie obrażenia;
- niedobór odporności .
Identyfikacja czynnika sprawczego infekcji
Lek należy podawać biorąc pod uwagę stopień jego aktywności przeciwdrobnoustrojowej przeciwko specyficznym patogenom. W tym celu przeprowadza się badanie bakteriologiczne, które pozwala ustalić patogen i jego wrażliwość na istniejące leki. Bez takiej analizy przepisywany jest antybiotyk, biorąc pod uwagę regionalne dane na temat najbardziej prawdopodobnych patogenów i ich odporności.
Dawkowanie, droga i częstotliwość podawania antybiotyków
Wszystkie te czynniki określa się w zależności od możliwości wytworzenia przez lek pożądanych aktywnych stężeń w ogniskach zakażenia.
Ocena efektu klinicznego
Taką ocenę należy przeprowadzić 2-3 dni po rozpoczęciu leczenia. W przypadku braku regresji zespołu zatrucia, obniżenia temperatury ciała, poprawy ogólnego stanu zdrowia, konieczne jest wyjaśnienie poprawności diagnozy, zmiana antybiotyku.
Powikłania antybiotykoterapii
W wyniku przyjmowania antybiotyków najczęściej występują następujące komplikacje:
- reakcje alergiczne;
- dysbioza ;
- toksyczny wpływ na narządy wewnętrzne.