Faraonowie starożytnego Egiptu przekazali pierścienie swoim następcom, kiedy przekazali władzę. W tym samym czasie narodziła się tradycja noszenia obrączek, a jedynie drogocenne klejnoty szlachetnych ludzi były wykonane z metali szlachetnych, niżej wymieniono pierścienie trzcin i suszone łodygi konopi.
Ta ozdoba symbolizuje nieskończoność, jej okrągły kształt, zarówno w starożytności, jak i dzisiaj, oznacza wieczne przywiązanie, oddanie i lojalność. Początkowo pierścienie były całkowicie proste i nieskomplikowane. Ale nowoczesne nowożeńcy dają sobie nawzajem pierścionki z platyny, złota, srebra, tytanu, ozdobione drogocennymi kamieniami półszlachetnymi. Dlaczego obrączki wykonane są z takich trwałych, wysokiej jakości metali, jest to całkiem zrozumiałe - jest pomyślane jako towarzyszka życia. Niezwykłe podejście do designu i chęć wyróżnienia się są zrozumiałe: ślub to jedno z ważnych, niezwykłych wydarzeń dla wszystkich.
Nie ma ścisłych przepisów dotyczących prawidłowego noszenia pierścionka zaręczynowego, ale istnieją pewne zasady przyjęte przez społeczeństwo:
Niektórzy nowożeńcy zastanawiają się, czy konieczne jest noszenie obrączki, i jak tradycyjnie powinno to być? W rzeczywistości ta dekoracja jest tylko symbolem, dlatego małżonkowie mają prawo decydować, czy konwencje te są im niezbędne.
Ezoteryści uważają, że pierścień służy jako ogranicznik energii, odpowiednio, jest w stanie zamknąć serce wybranego lub wybranego z uzależnień i relacji. Ci, którzy są daleko od tego nauczania, noszą go jako widoczny znak małżeństwa lub po prostu jako piękne akcesorium.
Istnieje również zwyczaj noszenia obrączki ślubnej wdowy - w przypadku utraty drugiej połowy, kładzie się ją na tym samym palcu lewej ręki. W niektórych przypadkach kobieta nosi na jednym palcu nie tylko pierścionek, ale także pierścionek zmarłego męża. Ale ta tradycja należy już do przeszłości. Ogólnie rzecz biorąc, odpowiedź na pytanie, czy nosić obrączkę ślubną do wdowy, w tym przypadku pozostaje tylko jej decyzja.