Mocznik we krwi - norma u kobiet
Mocznik we krwi jest produktem rozpadu białek. Mocznik jest produkowany przez wątrobę w procesie syntezy białek i jest wydalany przez nerki z moczem. Aby zidentyfikować poziom mocznika, należy przeprowadzić biochemiczną analizę krwi. Zawartość mocznika we krwi zależy od wieku i płci: u kobiet jest nieco niższa. Bardziej szczegółowe informacje na temat normy mocznika we krwi kobiet można dowiedzieć się z artykułu.
Poziom mocznika we krwi - norma dla kobiet
Poziom mocznika u kobiet w wieku poniżej 60 lat wynosi od 2,2 do 6,7 mmol / l, podczas gdy u mężczyzn norma wynosi od 3,7 do 7,4 mmol / l.
Po osiągnięciu wieku 60 lat stawka dla mężczyzn i kobiet jest w przybliżeniu taka sama i mieści się w przedziale 2,9-7,5 mmol / l.
Na zawartość mocznika wpływają następujące czynniki:
- funkcja wątroby;
- stan funkcjonalny nerek;
- poziom aminokwasów zaangażowanych w metabolizm białek.
Mocznik we krwi kobiet poniżej normy
Jeżeli w wyniku analizy biochemicznej kobieta ma we krwi niskie stężenie mocznika w porównaniu z normą, przyczyną może być:
- dieta w połączeniu z wykluczeniem z diety produktów zwierzęcych (mięsa, jajek, mleka) i ryb lub długotrwałego głodu;
- choroby wątroby (zapalenie wątroby, marskość, hepatodystrofia, śpiączka wątrobowa);
- akromegalia - patologia hormonalna objawiająca się nieproporcjonalnym wzrostem części ciała;
- zaburzenia tarczycy;
- zatrucie związkami arsenu i fosforu;
- złego wchłaniania - zmniejszenie wchłaniania aminokwasów w jelicie.
Często występuje spadek w stosunku do normalnej zawartości mocznika we krwi kobiet w ciąży. Zmiana ta wynika z faktu, że białko matki jest wykorzystywane do budowy ciała nienarodzonego dziecka.
Wysokie stężenie mocznika we krwiNadmiar mocznika zawsze wskazuje na poważną chorobę. Najczęściej obserwuje się wysoki poziom substancji w chorobach takich jak:
- niewydolność nerek i inne choroby nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych, gruźlica nerek, itp.);
- naruszenie odpływu moczu z powodu kamicy moczowej, guza w pęcherzu moczowym, itp .;
- zawał mięśnia sercowego i niewydolność serca;
- niedrożność jelit;
- krwawienie z przewodu pokarmowego;
- nadczynność tarczycy;
- białaczka;
- cukrzyca (z powodu naruszenia wydzielania mocznika);
- białaczka ;
- palić rany;
- warunek szoku;
- zatrucie substancjami rtęciowymi, kwasem szczawiowym i fenolem;
- ciężkie odwodnienie organizmu w wyniku biegunki lub wymiotów.
Ponadto zwiększona zawartość mocznika we krwi może być wynikiem bardzo silnego przepięcia fizycznego (w tym podczas intensywnego treningu) lub rozpowszechnienia pokarmów białkowych w diecie. Niekiedy poziom mocznika zwiększa się z powodu indywidualnej reakcji organizmu na przyjmowanie leków, w tym:
- anaboliki;
- kortykosteroidy;
- antybiotyki;
- sulfonamidy.
Znaczny wzrost mocznika w medycynie nazywa się mocznicą (przekrwienie). Ten stan jest spowodowany faktem, że gromadzenie się płynu w komórkach prowadzi do ich wzrostu i pogorszenia funkcji. Jednocześnie obserwuje się zatrucie amoniakiem, które objawia się zaburzeniem układu nerwowego. Mogą występować inne komplikacje.
Możliwe jest znormalizowanie poziomu mocznika poprzez przebieg leczenia choroby podstawowej. Równie ważne w leczeniu i zapobieganiu jest odpowiednio sformułowana dieta.