Ultradźwięki trzustki z reguły są częścią badań narządów jamy brzusznej. Ze względu na specyfikę budowy i lokalizacji trzustki, ten pomiar diagnostyczny wiąże się z pewnymi trudnościami, ale pozwala uwidocznić ten narząd w różnych projekcjach i ocenić jego stan w dynamice procesu patologicznego.
Wskazania do USG trzustki:
W sytuacjach nagłych lekarz może zalecić badanie ultrasonograficzne trzustki bez wcześniejszego przygotowania. I chociaż jego wyniki mogą być niedokładne, "rozmyte", wykwalifikowany lekarz będzie w stanie określić poważny proces patologiczny, który wymaga pilnych środków medycznych.
Planowane USG trzustki powinno być poprzedzone pewnym preparatem, który rozpoczyna się 2 do 3 dni przed dniem badania. Wynika to głównie z faktu, że trzustka styka się z żołądkiem, jelita cienkiego i jelita grubego, z dwunastnicą, a powietrze zawarte w tych narządach wewnętrznych utrudnia wizualizację trzustki podczas prowadzenia badania.
Przygotowanie do USG trzustki obejmuje:
Normalnie, badanie ultrasonograficzne trzustki ustala taką samą gęstość gruczołu i gęstość wątroby, tj. Struktura echa trzustki jest podobna intensywność do struktury echa wątroby. Przewaga małych ech, równomiernie rozmieszczona w trzustce. Wraz z wiekiem, ze względu na zagęszczenie i odkładanie się tłuszczu, wzmaga się echostruktura gruczołu.
Przy różnych procesach patologicznych w narządzie, jego echostruktura zmienia się znacząco. Na przykład ultrasonografia trzustki w ostrym zapaleniu trzustki w stosunku do normy wykazuje znaczący spadek echogeniczności (intensywność i jasność obrazu), co jest związane z obrzękiem gruczołu. W przewlekłym zapaleniu trzustki i raku trzustki badanie ultrasonograficzne pokaże, że echo jest zwiększone, a struktura echa jest heterogenna z powodu rozwoju zwłóknienia i zmian bliznowaciejących.
Zazwyczaj kontury gruczołu na ultradźwiękach powinny być wyraźne i równomierne. W badaniu uwidacznia się anatomiczna struktura gruczołu, składająca się z głowy, przesmyku, haczykowatego procesu i ogona. Normalna wartość grubości głowy wynosi do 32 mm, korpus do 21 mm, ogon do 35 mm. Drobne odchylenia są dozwolone tylko przy normalnej biochemicznej analizie krwi.