Spośród wszystkich chorób przenoszonych drogą płciową rzęsistkowica (rzęsistkowica) u kobiet z pewnością zajmuje czołową pozycję. Przyczyną rzęsistkowicy jest najprostszy mikroorganizm, Trichomonas vaginalis (Trichomonas vaginalis).
Przenoszenie rzęsistkowicy następuje zwykle drogą płciową, ale niezwykle rzadko zdarza się znaleźć przypadki domowej infekcji - przez wilgotne przedmioty, takie jak ręczniki. W większości przypadków tak zwana "infekcja domowa" jest jedynie przejawem przewlekłej rzęsistkowicy, która nie została wykryta w tym czasie, ponieważ choroba może trwać długo bez żadnych objawów. Nie można ich zarażać, pływając w basenie lub otwartym stawie. Ponieważ nie można zmniejszyć rzęsistkowicy podczas seksu oralnego lub analnego, ponieważ Trichomonas żyje w wilgotnym środowisku pochwy.
W niektórych przypadkach objawy są łagodne lub całkowicie nieobecne.
Do rozpoznania rzęsistkowicy konieczne jest badanie ginekologa lub dermatologa. Główny znak - biel z zapachem zepsutej ryby. W przypadku wziernika pochwy stwierdza się zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej szyjki i pochwy. Ostatecznie diagnoza zostaje potwierdzona po mikroskopii wydzielin z narządów płciowych.
Trichomonas vaginalis powoduje nierównowagę mikroflory w pochwie w procesie życiowej aktywności, w wyniku czego może rozwinąć się zapalenie pochwy lub sterylność.
Rzęsistkowica jest również niebezpieczna ze względu na fakt, że inne patogeny chorób przenoszonych drogą płciową (STD) mogą być ukryte wewnątrz Trichomonas, na przykład, treponema, która powoduje kiłę. W takim przypadku nie będzie można pozbyć się chorób rzęsistkowatych bez pozbycia się Trichomonas, ponieważ trichomonas niezawodnie chroni patogeny STD przed działaniem leków.
Chociaż rzęsistkowica nie ma patogennego wpływu na rozwój dziecka, znacznie zwiększa możliwość przedwczesnego porodu i płynu owodniowego.
Do leczenia rzęsistkowicy należy stosować szereg leków: Trichopolum, metronidazol, metrogyl, tinidazol. Plan leczenia i lek powinny być określone przez lekarza, biorąc pod uwagę ogólny stan pacjenta, obecność chorób współistniejących i przewlekłych. W przypadku naruszeń krzepliwości krwi, schorzeń układu nerwowego, a także podczas ciąży i laktacji, stosowanie tych leków jest zabronione. Jeśli choroba pojawiła się niedawno, leczenie zakończyło się sukcesem i nie zajmuje dużo czasu. Przewlekłe formy rzęsistkowicy wymagają bardziej dokładnego i długotrwałego leczenia, terapia obejmuje również leki, które promują wzrost mechanizmów obronnych organizmu - immunomodulatory.