Gruczolak tarczycy

Tarczyca to mały narząd zlokalizowany na szyi, który odnosi się do gruczołów wydzielania wewnętrznego. Wśród różnych problemów związanych z układem hormonalnym najczęściej występują choroby, zwłaszcza nowotwory tego narządu. Guz tarczycy może być zarówno łagodny (gruczolak), jak i złośliwy.

Przyczyny gruczolaka tarczycy

Gruczolak tarczycy jest łagodnym nowotworem, który rozwija się z tkanki tarczycy i jest uszczelnieniem (węzłem) zamkniętym w tkance łącznej. Gruczolak może być pojedynczy lub wielokrotny (wola wieloguzkowa). Choroba zwykle objawia się u osób w wieku powyżej 40 lat, a kobiety są około cztery razy bardziej prawdopodobne niż mężczyźni.

Jedyna przyczyna tej choroby nie została ujawniona, ale czynniki, które mogą ją wywołać, obejmują niekorzystną sytuację ekologiczną, niedobór jodu w organizmie, zaburzenia produkcji hormonów przez przysadkę mózgową.

Rodzaje gruczolaka tarczycy

Gruczolaki tarczycy dzieli się na:

pęcherzykowy;
brodawkowaty;
jasne komórki;
funkcjonowanie (choroba Plamera);
z komórek Gurtle;
inne gatunki nieuporządkowane.

Rozważmy każdy z tych typów:

Folikularny gruczolak tarczycy. Składa się z okrągłych lub owalnych ruchomych węzłów znajdujących się w koloidalnej kapsule. Wyjątkiem jest gruczolak mikrokomórkowy, który nie zawiera koloidu. W swojej strukturze gruczolak pęcherzykowy jest bardzo podobny do guza złośliwego, dlatego też, gdy zostanie wykryty, przebicie tarczycy ustalić dokładną diagnozę. Około 15% przypadków w przypadku braku leczenia gruczolaka pęcherzykowego może przekształcić się w nowotwór złośliwy.
Gruczolak brodawkowaty tarczycy. Ma wyraźną torbielowatą strukturę. Wewnątrz cyst obserwuje się wzrost papryki otoczony brązowym płynem.
Gruczolak oksyfilu (z komórek Gurtle'a). Składa się z dużych komórek o dużym jądrze, nie zawiera koloidu. Najbardziej agresywna i szybko postępująca forma, która w około 30% przypadków zmienia się w złośliwą.
Toksyczny (funkcjonujący) gruczolak tarczycy. Choroba, w której tarczycy pieczętują spontanicznie wytwarzają dużą ilość hormonów. W rezultacie dochodzi do nadmiaru we krwi, aw konsekwencji do blokowania produkcji niektórych hormonów przysadki odpowiedzialnych za normalne funkcjonowanie tarczycy. Toksyczny gruczolak może wystąpić zarówno sam w sobie, jak i rozwinąć się na nietoksycznym wcześniej węźle tarczycy.

Objawy gruczolaka tarczycy

Jeśli jest to mały guz, to nie może się zamanifestować i pojawić się przypadkowo podczas badania lekarskiego. Gruczolaki o dużych rozmiarach są widoczne wizualnie: deformują szyję, mogą powodować zaburzenia oddychania, krążenie krwi, ból.

Ponadto, jeśli występuje gruczolak tarczycy (szczególnie toksyczny), mogą wystąpić:

zwiększone pocenie się, nawet w spokojnym stanie;
utrata masy ciała, przy braku zmian w diecie i reżimie ćwiczeń fizycznych;
słaba tolerancja na ciepło;
kołatanie serca;
drażliwość;
zwiększony zmęczenie .

Leczenie gruczolaka tarczycy

Leczenie gruczolaka odbywa się dwiema metodami: medyczną i chirurgiczną.

Na początkowym etapie, z tylko małymi węzłami lub jeśli choroba jest spowodowana naruszeniem tła hormonalnego, stosuje się terapię lekową.

Wraz z proliferacją węzłów, groźbą złośliwego guza oraz w przypadkach, gdy terapia hormonalna nie przynosi rezultatów, wykonywana jest operacja usunięcia węzła i rozległego uszkodzenia - całej tarczycy. W tym ostatnim przypadku pacjent będzie musiał przyjmować preparaty hormonalne przez całe życie, ale prognozy pozostają korzystne.

Leczenie toksycznego gruczolaka tarczycy jest zwykle chirurgiczne, w którym uszkodzona część narządu jest usuwana.

Ponieważ gruczolak tarczycy należy do łagodnych nowotworów, jeśli środki zostaną podjęte w odpowiednim czasie, prognozy są korzystne, chociaż mogą wymagać pewnych zmian w sposobie życia. Na przykład po całkowitym usunięciu tarczycy pacjent będzie musiał regularnie przyjmować leki hormonalne.