Zator płucny - objawy, leczenie
Zator tętnicy płucnej nie jest chorobą niezależną, ale występuje jako powikłanie ciężkiej zakrzepicy żylnej. Przyczynić się do wystąpienia takiego stanu patologicznego mogą takie czynniki:
- różne choroby serca;
- zaburzenia krążenia;
- zapalenie ścian naczyń krwionośnych;
- zwiększone krzepnięcie krwi;
- żylaki.
Objawy zatorowości płucnej
Ten stan jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ bezpośrednio przed wystąpieniem choroby zakrzepowo-zatorowej (zablokowanie tętnicy płucnej lub jednej z jej gałęzi) sama patologia nie wykazuje żadnych specyficznych objawów, po wystąpieniu objawów może być dość niejasna, co utrudnia diagnozowanie i leczenie. Ponadto nasilenie objawów może nie odpowiadać ciężkości zmian naczyniowych: na przykład silny ból przy blokowaniu małych gałęzi tętnicy płucnej i tylko zadyszka w przypadku ciężkiej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Zwykle obserwuje się chorobę zakrzepowo-zatorową:
- duszność;
- ból w klatce piersiowej, pogarszany przez inspirację;
- odkrztuszanie krwi (z krwotokiem w płucach);
- obniżenie ciśnienia krwi;
- blueness, blada skóra;
- lepki zimny pot;
- gorączka;
- szybki (do 100 uderzeń na minutę i więcej), ale słaby puls;
- utrata przytomności
Objawy zakrzepowo-zatorowej mogą przypominać atak serca mięsień sercowy lub zapalenie płuc.
Zator płucny - leczenie i rokowanie
Porażka w tej chorobie rozwija się szybko i może prowadzić do takich konsekwencji, jak zawał mięśnia sercowego, zawał płucny z następczym ciężkim zapaleniem płuc, zatrzymaniem akcji serca i śmiercią.
W przypadku zatorowości płucnej rokowanie zależy od nasilenia objawów i szybkości, z jaką rozpoczyna się leczenie. Ale nawet 
w przypadku diagnozy na czas, śmiertelność sięga 10%, w przypadku nieprawidłowej diagnozy, a także w ciężkiej chorobie zakrzepowo-zatorowej, zgony występują w nawet 50-60% przypadków.
Leczenie odbywa się w warunkach nagłej hospitalizacji pacjenta. W łagodniejszych przypadkach jest to leczenie:
- w recepcji antykoagulanty leki, które rozpuszczają skrzepy krwi;
- stosowanie terapii podtrzymującej.
W przypadku rozległej choroby zakrzepowo-zatorowej wykonuje się resuscytację (w razie potrzeby) i interwencję chirurgiczną, aby usunąć skrzeplinę i przywrócić prawidłowy przepływ krwi.