Teoria pieniądza jest jedynie częścią doktryny ekonomicznej, w której szczegółowo analizowany jest wpływ pieniężny na rozwój gospodarczy. Bada pieniądze w ten czy inny sposób, ale ma wpływ , zarówno pod względem poziomu cen, jak i jakości produktywności przedsiębiorstw.

Podstawowe teorie pieniądza

Należy zauważyć, że współcześni zachodni ekonomiści, analizując rozwój kierunków teorii monetarnej, odróżniają takie teorie pieniądza od:

  • metal;
  • ilościowy;
  • Keynesowski;
  • funkcjonalny.

Tak więc, zgodnie z teorią metali, które powstały w 17 wieku. w oparciu o światopogląd merkantylistyczny, bogactwo utożsamiane jest z pieniędzmi. Jednak ten ostatni jest równy metalowi szlachetnemu. Przechodząc od tego, bogactwo każdego narodu należy uznać za ilość minerałów srebra i złota, które są obecne w głębi ziemi. Uzupełniać depozyty takich bogactw może być przez handel zagraniczny. W tym samym czasie merkantyliści nie widzieli tego w pieniądzu papierowym.

Teoria ilościowa powstała o sto lat wcześniej niż poprzednia. Taka teoria powstała w wyniku nieoczekiwanego gwałtownego wzrostu cen surowców spowodowanego wzrostem zapasów srebra i złota w Europie. Tak więc, do głównych przepisów tej teorii należy teza - "metaliczne pieniądze pozbawione wartości".

Jak tylko ilość gotówki wzrośnie, ich wartość znacznie spada.

Poziom cen towarów zależy tylko od ilości pieniędzy w obiegu.

Ta klasyczna ilościowa teoria pieniądza położyła fundament pod analizę zasad powstawania wartości pieniężnej. Dzięki zawartym w nim ideałom w gospodarce rodzą się klasyczne i neoklasyczne trendy.

Teoria keynesowska przyjmuje gospodarkę rynkową dla systemu o niestabilnej charakterystyce, oraz podstawowe teorie pieniądza w związku z tym duża misja jest przypisana do państwa w celu uregulowania systemu monetarnego i gospodarczego.

Twórca tej teorii, Anglik J.M. Keynes, uważał, że to złoto uniemożliwia racjonalne regulowanie przez sferę pieniędzy. Dla niego gotówka jest rodzajem więzi, która powstaje, gdy bank inwestuje pieniądze w firmie, która wcześniej nabyła część majątku kapitałowego.

Zgodnie z funkcjonalną teorią pieniądza, ta ostatnia jest jedynie środkiem obiegu. Ich funkcjonalność można potwierdzić tylko w tym obszarze.