Kąpiel jest obowiązkową codzienną procedurą, a dla małych dzieci jest również rodzajem rytuału, który pomaga uspokoić i dostroić się do snu. Pomimo tego, że rodzice uczą dzieci kąpać się od pierwszych dni życia, mają inne podejście do procedur wodnych. Ktoś z przyjemnością odpryskuje i bawi się w wodzie, cicho nurkuje i pływa, a dla kogoś nurkującego, a wszystko, co dotyczy wody i kąpieli, staje się źródłem paniki. Często rodzice narzekają, że wcześniej spokojna i kochająca pływać dziecko, nagle zaczęła bać się pływać, nie chce iść do łazienki itp. Ważne jest, aby zrozumieć, że dzieci nie mają wrodzonego lęku przed wodą - noworodki lubią bawić się w wodzie z przyjemnością, czując się w środowisku wodnym, do którego są przyzwyczajeni w łatwy i naturalny sposób. Powodem później rozwiniętych obaw są nas - dorośli.
Najczęstszą przyczyną strachu są przerażające lub nieprzyjemne wspomnienia. Na przykład, woda w łazience była zbyt gorąca lub dziecko przypadkowo się ześlizgnęło, było przestraszone silnym strumieniem z prysznica, zanurkowano bez powodzenia, połknęło wody, dostałem mydło itp.
Postaraj się zapamiętać, co dokładnie przestraszyło dziecko i zadbaj o usunięcie źródła strachu - obserwuj temperaturę wody, używaj nie drażniących kosmetyków dla dzieci, umieszczaj antypoślizgową matę na dnie wanny lub używaj specjalnego fotelika do kąpieli. Jeśli dziecko boi się wody, nie zmuszaj go do nurkowania, nie zanurzaj w wodzie siłą - to tylko pogorszy sytuację.
Często zdarza się, że dziecko boi się kąpać w łazience, ale łatwo akceptuje zabiegi wodne w innym miejscu.