Soczysty stek o słabym lub średnim prażeniu może być nie tylko elegancką kolacją, ale także środkiem do zarażenia łańcuchem byka. W ten sposób przenoszona jest teniarinhoz - objawy choroby rozwijają się wkrótce po spożyciu niedostatecznie obrobionej cieplnie wołowiny i cielęciny, a także suszonych lub solonych produktów mięsnych.
Natychmiast po inwazji i rozpoczęciu rozwoju osobników z robaczycą, nie ma wyraźnych oznak patologii. Podstawowymi objawami klinicznymi są jedynie selekcja segmentów pasożyta z odbytu, a także mas kałowych. Warto zauważyć, że proces ten może również wystąpić poza aktem defekacji, jeśli robak ma wysoką aktywność w jelicie.
Po 2 do 2,5 tygodniach od zakażenia łańcuch bydła wykazuje pierwsze charakterystyczne objawy:
Od 8. tygodnia obserwuje się zaburzenia dyspeptyczne i zaburzenia stolca z reguły długotrwałe zaparcia.
Jeśli teniarinhoz nie jest leczony, przedłużony przebieg patologii wywołuje następujące objawy:
Dana choroba może prowadzić do poważnych powikłań:
Pomimo tego, że wymienione efekty występują dość rzadko, mogą wywoływać stany zagrażające życiu, w szczególności wewnętrzne krwawienie.
Biorąc pod uwagę, że objawowe objawy choroby nie są swoiste, podejrzenia teniaryny pojawiają się w połączeniu ze zwiększonym apetytem i utratą masy ciała, a także przyleganiem zaburzeń dyspeptycznych.
Aby wyjaśnić diagnozę, przeprowadza się badanie laboratoryjne kału w celu identyfikacji robaków pasożytniczych (za pomocą metody wzbogacania) i fragmentów strobilowych. Ponadto, podczas testów na teniarinhoz, czasami zaleca się badanie krwi w celu określenia statusu immunologicznego, ponieważ w rzadkich przypadkach pasożyty działają drażniąco i mogą powodować reakcje alergiczne.
Zaleca się przeprowadzenie diagnostyki różnicowej. dipylobotrioza , teniarinhoza i tenioza. Izolacja segmentów z odbytu występuje wyłącznie po zakażeniu łańcuchem bydła, podczas gdy inne objawy kliniczne tych inwazji są dość podobne.
Aby zapobiec opisywanej chorobie, konieczne jest regularne przeprowadzanie kompleksowych działań weterynaryjnych i medycznych, które mają na celu identyfikację źródeł jaj robaków - zwierząt dotkniętych chorobą (krowy, byki, cielęta) i ludzi. Konieczne jest wdrożenie środków mających na celu ochronę pastwisk przed zanieczyszczeniem odchodami.
Ważne jest, aby pamiętać, że główną osobistą prewencją teniarinhoz jest całkowite wykluczenie z diety bydła mięsnego, które nie zostało poddane wystarczającej obróbce cieplnej. Warto również odrzucić marynaty i suszone produkty z wołowiny, cielęciny.