Kiła - okres inkubacji

Kiła - choroba, która aż do początku XX wieku była jedną z głównych przyczyn śmiertelności. Przywożone w 1493 przez żeglarzy Kolumba (według niektórych źródeł, którzy otrzymali infekcję od mieszkańców Haiti), na całym świecie rozprzestrzeniła się straszna plaga. Dziesięć lat później, syfilis zabił pięć milionów ludzi. Po rozprzestrzenianiu się drogą płciową kiła pokonała wszystkie granice i naturalne bariery, a do 1512 roku pierwsza epidemia tej choroby została już opisana w Japonii.

Przyczyny wysokiego stopnia rozprzestrzeniania się choroby wenerycznej były:

1. Mechanizm transmisji płciowej patogenu. W tym samym czasie pokonano wszystkie bariery klasowe, religijne, narodowe i rasowe.
2. Możliwość infekcji wertykalnej - przeniesienie choroby z matki na dziecko.
3. Długi i bardzo zmienny pod względem okresu inkubacji kiły.

Czas, w którym nie ma widocznej manifestacji choroby, jest zwyczajowo określany jako okres inkubacji. Nie ma wiarygodnych informacji o tym, jak długo po zakażeniu wystąpiła kiła. Bezobjawowy okres kiły może dawać opcje na okres od tygodnia do dwóch miesięcy. Brak objawy choroby wenerycznej przyczynia się do tego, że chorzy przez długi czas nie chodzą do lekarza i nadal infekują swoich partnerów seksualnych.

Ta sytuacja stwarza ogromne trudności w leczeniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się choroby:

• Syfilis można wykryć, ale nie można określić, ile dni po infekcji wystąpiło;
• niemożność ustalenia, jak długo po wykryciu kontaktu seksualnego wykrywa się kiłę, utrudnia określenie źródła infekcji;
• z nieregularnymi związkami niemożliwe jest ustalenie, po ilu seksualnych kontaktach nagle ujawnia się syfilis, aby znaleźć główne źródło.

• ← Stożek w pochwie
• Czy kiła jest uleczalna? →